Mulliwulli? (hoe gaat het)

12 februari 2015 - Mzuzu, Malawi

Wat weer een leuke reacties! En zoveel mensen die mijn verslagen lezen, echt leuk dat er zoveel lieve mensen interesse hebben in mijn avonturen! Dat motiveert mij weer om mijn belevenissen op papier te zetten.

Veel van jullie schrijven dat het lijkt of ik me steeds beter voel en dat klopt zeker! De eerste twee weken, en vooral de eerste week, waren ontzettend wennen, ook wel logisch natuurlijk, maar de laatste weken gaat het steeds beter en voel ik me steeds meer thuis. Gelukkig maar! Ik heb nog even te gaan namelijk haha!

 

Zaterdag 31 januari

Gisteren dus aangekomen in het hostel Joy’s Place en daar een Nederlands meisje, Christel, ontmoet, erg leuk. Gaan overdag vandaag even de stad in, ik moet nog wat dingen kopen en zij ook. Samen is dat natuurlijk gezelliger.

En vanochtend na 4 weken weer een warme douche gehad! Wat heeeerlijk! Ik denk dat ik hier nog wel een aantal keren ga douchen haha. Gewoon alleen al om het warme water.

Vanochtend de stad in gelopen, heb wrapovers en zeep gekocht. Tevens even gekeken waar Christel werkt zodat ik daar over twee weken even een kopje koffie kan drinken.

Om half 1 waren we weer terug, en flink verbrand, oeps. Haha.

’s Middags lekker gekletst en ondertussen wat op internet gezeten. Rond 17 uur zijn we weer richting het centrum gelopen en hebben gegeten bij een Indiaas restaurant, heerlijke noodles gehad.

’s Avonds nog even kunnen Skypen, helaas was er redelijk wat vertraging dus ging niet heel makkelijk. Op tijd gaan slapen want had de eerste nacht niet heel veel geslapen.

 

Zondag 1 februari

Vandaag een heerlijk dagje gehad. Vannacht redelijk goed geslapen, in ieder geval beter dan de nacht ervoor. Om 11 uur had ik met Karlijn afgesproken bij de Shoprite, om vanuit daar door te gaan naar Nkhata Bay, een dagje strand! In Mzuzu regende het en was het redelijk fris (nog niet zo als in Nld, maar ik moest wel echt een vestje aan hihi). Naarmate we dichterbij Nkhata Bay kwamen werd het al warmer. Naar een heerlijk rustig stukje strand gereden, waren met Karlijn, haar 2 kinderen en nog een vrouw uit Zuid Afrika. Erg leuke en gezellige dag gehad! Heerlijk weer, flink verbrand (ook al was de zon niet heel erg fel) en lekker gezwommen. Rond 6 uur was ik weer terug bij Joy’s Place en heb hier gezellig gegeten met Christel, pfff hadden beide kip met rijst, jumuluk oid, maar super super scherp. Het zweet stond ons op de bovenlip haha. Als toetje hadden we brownie met ijs, jammie! Wat een verwennerij.

Hebben meteen samen wat plannen gemaakt voor de komende weekenden. Over twee weken kom ik hier (bij Joy’s Place) weer een paar dagen, dan gaan we even meeten, dan twee weken later ga ik een weekendje naar Nkhata Bay, waar Christel dan verblijft en het weekend daarna komt ze naar het Eva Demaya Centre als het allemaal mag en kan en gaan we naar Vwaza park, een redelijk onbekend park hier in het noorden met heel veel olifanten! Erg veel zin in en ook gezellig om dit met Christel samen te doen want het klikt erg goed tussen ons! En dan is het alweer half maart! De tijd gaat als ik het zo bekijk best wel snel, gelukkig! Morgen mijn visum verlengen, hopelijk meteen voor 2 maanden en dan maar eens kijken of ik ook in m’n eentje op het centrum aankom met het OV.

 

Maandag 2 februari

Vanochtend redelijk op tijd opgestaan, kon rond 6 uur niet meer slapen. Rustig m’n spullen gepakt, ontbeten, het hostel betaald en richting het centrum gelopen. Eerst even langs Shoprite (de supermarkt) gelopen om wat lekkers in te slaan voor de komende twee weken op het centrum.

Toen door naar de immigratiedienst. Had 2 rugzakken, en 2 zware plastic tassen (1 met zeep en 1 met die wrapovers) en een paraplu en het regende dus het zag er vast erg lachwekkend uit haha. Bij de immigratie dienst een papiertje met mijn gegevens ingevuld en gevraagd aan de lieve man of ik meteen voor twee maanden een stempel mocht krijgen, anders moet ik over 30 dagen weer heen. En dat was gelukkig geen probleem. Op 3 april moet ik hem nu weer verlengen, hopelijk zonder veel te veel problemen (officieel moet je dan even het land uit geloof ik). Daarna doorgelopen naar het busstation waar ik mijn transport moest regelen. In Malawi is de public transport (het OV) goed geregeld, het enige waar je op moet letten als je voor wat meer veiligheid wil gaan, is dat je in een auto stapt en niet in een mini bus. Dus heb een auto opgezocht en na ongeveer een uur wachten vertrokken we richting Rumphi. In Rumphi overgestapt op de volgende auto. Normaal is de auto voor 7 personen inclusief bestuurder en nu zaten we er met 11 personen in. Er was een politiecontrole dus 3 mensen zijn naar een stukje verderop gerend en later ingestapt, ongelooflijk haha. Ik zat klem tussen twee Malawiërs en op die hobbelweg was dat wel prima want kon geen kant op. Het enige nadeel is dat de meeste Malawiërs niet heel erg fris ruiken dus met zo’n volle auto kan je het al raden... Gelukkig staan de ramen open. Eenmaal aangekomen in Bolero dacht ik, ik bel gewoon de manager en vraag of hij weet of de ambulance toevallig ergens in de buurt is, het nummer van Brian, de chauffeur gekregen en hem gebeld, en hoe wil het toeval hij was zojuist in Bolero aangekomen en ging over 5 min naar het centrum terug! Ideaal! Hij heeft me opgepikt en ik kon fijn meerijden naar het centrum.

In de middag nog even gekeken bij het verven, schiet nog niet heel erg op. Ze wilden vandaag al beginnen met de postnatal ward maar zijn nog niet eens klaar met de labourward. Oke, geduld is een schone zaak zeggen ze toch? Als het maar klaar is als die inspectie komt.
Rond half 5 naar het volleybalveld gelopen. We waren maar met z’n 4-en en later kwam er nog een meisje mee doen, maar we hadden het redelijk snel gezien. Om half 6 zijn we gestopt en donderdag weer een nieuwe kans. Ze willen graag in het weekend volleyballen omdat niemand dan op het land bezig is. Als het goed is ben ik de komende 3 weken op zondag in Luviri dus dat komt goed uit.

 

Woensdag 4 februari

Gisteren niet zo veel gedaan, achter de supervisor van het verven aangezeten, maar hij was de hele dag niet aanwezig, later bleek dat hij ziek op bed lag. Het verven ligt namelijk nu al 2 dagen stil, dus ik vond het wel weer tijd worden dat ze verder gingen. De rest van de dag wat geholpen in de kliniek.

Op tijd gaan slapen en dat was maar goed ook want om 1 uur, werd ik gewekt voor een bevalling. Ik er heen en mocht van de dokter alles zelf doen, na een tijdje dacht ik, wat reageert die man eigenljk raar, en hij kon z’n ogen bijna niet open houden. Bleek dat ie gewoon veel te veel had gedronken. Ik heb hem maar naar huis gestuurd en ben zelf gebleven en gelukkig was er een verpleegkundige. Heb samen met haar de bevalling afgemaakt. Wat een belevenis. Haha. Gelukkig ben ik wel gewend om bevallingen te doen in Nederland ;)

Gelukkig ging de bevalling wel goed! Geen complicaties. Had namelijk ook geen medicatie voor het bloedverlies, oxytocine genaamd, dat lag ergens anders waarvan we de sleutel niet hadden, ideaal zeg maar.

Vandaag de antenatal care controles gedaan, ongeveer 5 mensen gezien. Ook de twee bevallen vrouwen van vorige week gezien voor de postnatal check, hen ook meteen hun cadeautje gegeven, een wrapover, zeep en wat geld. Erg blij waren ze! Een indicatie van het bedrag dat ik geef: ongeveer 6 euro per persoon, dus daar gaat een deel van jullie gedoneerde geld naar toe ;).

Nu ik dit schrijf begint het opeens best wel hard te onweren, op zich niet vreemd want dat doet het eigenlijk elke avond wel, flitsen en onweren, maar nu klinkt het wel erg hard. Gezien ik tussen de bergen zit klinkt het natuurlijk ook wat heftiger.

Morgen helpen om de farmacie up to date te krijgen! En eens even een flinke schoonmaakbeurt te geven haha.

 

Vrijdag 6 februari

De afgelopen twee dagen niet heel veel gedaan, donderdag niet geholpen met de farmacie want er moest eerst wat papierwerk op orde worden gebracht en dat was nog niet klaar. Volgende week dan maar. Donderdagochtend dus maar even geholpen met family planning, de anticonceptie, voor de vrouwen. Weer een aantal vrouwen een injectie gegeven voor 3 maanden, het valt me op dat de meesten wel weer precies na 3 maanden op het spreekuur komen. Dus dat is wel een goeie zaak eigenlijk! Ik waas na de family planning bezig met een check up van een vrouw die woensdag was bevallen zodat ze naar huis kon, kwam de man van de family planning naar me toe, ja er zijn nog 2 vrouwen die geholpen moeten worden. Euh ja ik ben nu even bezig zoals je ziet? Kan je ze wellicht zelf zien? Oh ja dat kan ook wel. Heel fijn meneer!

Ze zijn donderdag ook weer begonnen met verven en vandaag hebben ze de waitingroom/verloskamer en postnatal ward afgemaakt! Die zien er weer zo goed als nieuw uit! Maandag gaan ze dan hoop ik verder haha. Felix, de schilder, zei wel dat ie dat ging doen.

Morgen en zondag een partijtje volleybal spelen tegen andere teams, morgen tegen Chirambo en zondag gaan we naar Bolero. Leuk!!

Maandag nog een dagje werken en dan dinsdag in de loop van de dag naar Mzuzu, blijf daar dan tot vrijdag en ga dan met Jacqueline mee terug. In die dagen dat ik in Mzuzu ben is Christel ook bij Joy’s place dus dat is wel gezellig, overdag is ze wel aan het werk maar in de avond hebben we dan elkaars gezelschap. In die dagen dan ook maar op zoek naar gordijnen voor in de postnatal ward. Aangezien ik vrijdag met de auto terug ga ipv OV is dat wat handiger mee nemen.

 

Zaterdag 7 februari

Vanochtend geprobeerd uit te slapen, helaas, mijn biologische wekker heeft de overhand genomen, om half 8 was ik klaarwakker. Nog even blijven liggen en rond half 9 eruit gegaan. Ontbeten en toen wat gelezen, getekend. Rond kwart voor 2 naar het volleybalveld gelopen want om 2 uur was het partijtje tegen Chirambo gepland. Let wel, gepland. Jullie begrijpen het wellicht al. Chirambo kwam niet opdagen, en tevens mijn eigen team niet haha.

Nou ja, welgeteld waren we met zijn 3-en. Inclusief ikzelf.

Een andere groep jongeren heeft wat gespeeld en ik heb 2 uur zitten toekijken. Uiteindelijk hadden ze rond 4 uur wat mensen verzameld en hebben we nog een klein wedstrijdje gespeeld. Om 5 uur had ik het wel gezien.

Morgen gaan we, als het goed is, naar Bolero. Om 13.30 uur afgesproken, we moeten met de fiets, we hebben geen vervoer en het is 11 km hier vandaan. Ik ben zeeeer benieuwd hoeveel er morgen op komen dagen. We houden de moed erin! Ik heb toch niks anders te doen!

Een van de jongens vertelde dat ze met een andere vrijwilliger ook overal en nergens heen gingen, ik doe dan toch iets verkeerds denk ik dat ze niet op komen dagen. ;) . Ach ik heb nog even te gaan en het is voor hun eigen bestwil.

 

Zondag 8 februari

Jaaa zo waar zijn we vandaag vertrokken naar Bolero. Hadden om 13.30 uur afgesproken, nou ja je kunt ook niet verwachten dat we op dat moment vertrokken dus om 15 uur zaten we dan toch op de fiets. (het begon al met het feit dat er een begrafenis was vandaag, dus er zouden een paar niet komen) 11 km op een zandweg met hobbels en gaten fietsen. De heen weg was prima te doen. Hebben 3 sets gespeeld, helaas alles verloren. Mijn team is nog niet echt een top team, maar ja de trainingen worden ook niet heeel erg goed bezocht haha. En het team waar we tegen speelden trainen elke dag, achum. Werk aan de winkel dus! Tijdens de derde set begon het heerlijk te regenen. Naja, we zijn niet van suiker, gewoon door gaan. Ik vond het echt wel leuk om tegen ze te spelen. Dus dat gaan we wellicht vaker doen. De terugweg was echt hels, omdat het had geregend was de weg veranderd in een modderpoel. En dan is 11 km bergje op bergje af best een heel eind. Pff, was bekaf toen ik uiteindelijk om 18.30 uur terug was. Even lekker gedoucht en maar op tijd naar bed vanavond. Ze komen trouwens niet regelmatig op training omdat het regenseizoen is en ze druk zijn op het land, ze moeten nu alles verbouwen voor de rest van het jaar, dus het is wel belangrijk dat dat goed gebeurd. Ik hoop dat in april/mei de trainingen wat vaker worden bezocht.

 

Dinsdag 10 februari

Gisteren was een rustige dag, heb de hele dag met de arts meegelopen. Best wel veel patienten gezien en 21 patienten met malaria!! Echt veel! Hoorde dat er zaterdag een meisje van 4 was geweest met malaria, had de dokter haar doorgestuurd naar het ziekenhuis en was ze gisteren overleden. Echt zielig. Dan kan malaria erg hardnekkig zijn.

Rond half 5 kwam er een vrouw binnen die aan het bevallen was, ik met Grace naar haar toe, haar buik voelde echt nog niet aan als 40 weken, eerder 32 weken. We hebben haar onderzocht en ze had 2 cm ontsluiting, het begin was er dus. Grace zei tegen mij dat ze er om 21 uur weer zou zijn, ik natuurlijk ook en eerder als er wat was. Even gegeten, wat gelezen en rond 21 uur weer die kant opgelopen. Ik kom aanlopen zie ik al licht, ik zag de bui al hangen. Pakte de verloskundige net het kind aan…. Ik zei huh? Ja ze zei ik was om half 8 al geroepen maar dacht dat ze toch niet voor 21 uur zou bevallen dus heb je niet geroepen. Oké jammer. Heb er nog tot 22 uur gezeten en toen weer naar huis gegaan. Gelukkig viel het gewicht van de baby mee, 2.6 kilo (gemiddeld in Nl 3500 gram maar hier ongeveer 3000 gram dus het viel nog alles mee)

Vanochtend vroeg opgestaan, had gisteren met de chauffeur kortgesloten dat ik wel mee wilde rijden als hij naar Bolero of Rumphi ging. Hij zei dat ik dan om 7.30 klaar moest staan. Tot uw order meneer! Rond kwart voor 8 met hem gesproken en hij zei dat hij bijna zou vertrekken, hij moest 2 mensen naar Chikwawa brengen wat tussen Bolero en Rumphi in ligt en hij kon mij dan wel doorrijden naar Rumphi, super! Meteen even gevraagd of we even bij Matunkha Lodge kunnen stoppen want daar wil ik regelen dat ik met Christel de Vwaza Marsh kan doen over 4 weken. En dat kon, uiteindelijk met z’n allen naar Matunhka gereden, daar Hilde en Jorrit ontmoet, twee Nl’se mensen die  het daar runnen. Hij gaat me een mailtje sturen met de gegevens en dan kan ik de komende dagen met Christel even bespreken hoe en wat. Jorrit wilde nog proberen om wat meer mensen te charteren voor dat weekend want met hoe meer mensen je bent hoe goedkoper het is. In Rumphi gedropt door Brian (de chauffeur) en naar het busstation gelopen. Daar redelijk snel de taxi gevonden, en waar ik maandag nog een uur moest wachten gingen we hier na 10 min al vertrekken. Om half twaalf al in Mzuzu en meteen maar naar joy’s place gelopen. Hier geluncht en daarna naar The Greenshop gelopen waar Christel nu vrijwilligerswerk doet. Hier eigenlijk de hele middag gezeten en zelfs wat gebarentaal geleerd! In The Greenshop werken namelijk 5 dove studenten, die hier een kans krijgen om te werken. Erg leuk! Ze waren allemaal erg enthousiast dat ik er was.

Met Christel een salade gemaakt als avondeten, heerlijke sla met tonijn, feta, ei, tomaat, komkommer, mais, appel! Jammie. Weer eens wat anders dan rijst. De laatste dagen was het nogal eentonig in het guesthouse want eigenlijk alles was op. Ik werd een beetje gek van de rijst haha.

Morgen op zoek naar gordijnen! En maar weer even langs de The Greenshop.

Even weer 3 daagjes een gewone wc en een warme douche :D

 

Woensdag 11 februari

Vannacht niet zo goed geslapen, was erg druk in de dorm, de slaapkamer waar je met meerdere mensen slaapt. Waren met 8, en dan hoor je echt iedereen snurken, draaien. Hopelijk is het vannacht wat rustiger.

Wat ontbeten en rond half 10 naar het centrum van Mzuzu gegaan. Kon met de eigenaar van Joys Place meerijden dus dat scheelde weer een wandelingetje. Kon helaas geen gordijnen vinden die ik wilde hebben, alleen van die satijnen achtige gordijnen, leek me niet echt heel handig. Heb dus maar een hele lading wrapovers gekocht en hopelijk kunnen ze hier wat van brouwen. Heb allemaal wrapovers met een oranje tint erin! Beetje Hollands blijven we wel! Haha! De ‘gordijnen’ kosten ongeveer 70 euro (36.000 kwacha), dus dat hebben jullie weer eventjes geïnvesteerd! (foto’s volgen natuurlijk zodra de gordijnen gemaakt zijn en opgehangen, inclusief de hele make over)

Nog even naar the greenshop gelopen en daar kennis gemaakt met Lonneke en Jan-Willem, diegene die het een beetje runnen en waar Christel dus vrijwilligerswerk doet. Heb hier een kopje koffie gedronken en samen geluncht. Rond half 2 weer naar Joys gelopen. Heerlijk rustig aan gedaan. Rond 16 uur begon het heel hard te regenen en te onweren dus buiten zitten zat er niet echt in. Vanavond met Christel pannenkoeken eten! Christel kan bij the greenshop koken/bakken dus die heeft de dove studenten aan het werk gezet ;) pannenkoeken met appel en kaas. Heerlijk!

’s Avonds nog best wel lang goed skype contact met Willem-Aart gehad. Erg leuk! Had ook al wat foto’s op facebook gezet en meteen weer heel veel leuke reacties! Super leuk om te lezen allemaal!


Donderdag 12 februari

Vannacht eigenlijk best goed geslapen, waren maar met 4 mensen dus prima! In de ochtend weinig gedaan. Rond 11 uur naar het centrum gelopen, heb eerst geld gepind, de bank was weer gevuld. Gisteren wilde ik geld pinnen namelijk maar toen was de bank leeg.

Om 12uur met Karlijn en Farsana (zuid-afrikaanse vrouw) gegeten bij een lokaal restaurantje. Rond half 2 naar the Greenshop gelopen, vandaag mee naar het land van hun. Bobby, de eigenaar heeft daar een groot stuk land waar ze alles verbouwen wat ze op den duur gaan verkopen in the shop. Christel had van haar ingezamelde geld allemaal spulletjes voor ze gekocht en dat gingen we nu langs brengen. Erg leuk!

Eind van de middag waren we weer terug en wat rondgehangen in Joy’s. Straks nog even eten en morgen weer naar het Eva Demaya centrum toe, gaan rond 14 uur hier weg dus kan lekker rustig aan doen. Nog wat spulletjes inslaan bij de supermarkt, moet nu voor 2 volle weken naar het centrum, best een lange tijd! Maar dat gaat wel goedkomen!

 

Over twee weken hoop ik weer een verslagje te kunnen plaatsen, en anders pas weer over een maandje!

6 Reacties

  1. Grietje Meine:
    12 februari 2015
    Hoi Sanne. Weer een leuk verhaal. En grappig om te lezen van het onweer en het fietsen. Ernstjan zit voor zijn werk twee weken in Gamba in Gabon. Hij moest en dag eerder terug vliegen naar de hoofdstad, omdat het morgen heel slecht weer wordt en de landingsbaan dan niet te zien is. Afgelopen weekend had hij ook een fiets geregeld. En hij had het ook al over de slechte wegen. Maar goed hij komt dit weekend weer terug. Veel werk en vrije tijds plezier daar nog en tot de het volgende verslag.
    Groetjes Grietje
  2. Els:
    13 februari 2015
    Dag lieve Sanne,

    Wat een enorm cultuur verschil. Eigenlijk zou iedereen dit moeten meemaken om te beseffen hoe goed we het hier hebben in NL.
    Fijn dat je tussendoor ook nog kunt genieten .
    Succes de komende 2 weken in het centrum.

    Liefs Els
  3. Atje:
    13 februari 2015
    Hoi Sanne

    Heel leuk om je belevenissen te lezen, zo krijgen we toch een idee hoe het daar moet zijn! Succes!!!
  4. Ilse:
    17 februari 2015
    Hee Sanne!

    Wat fijn om te lezen dat je het steeds meer naar je zin hebt daar! En ook erg leuk om je belevenissen te lezen :) Erg gaaf dat je de wards daar aan het opknappen bent, hopelijk is de inspectie de volgende keer blij verrast!
    En wat ook zo leuk uit je verhalen naar voren komt is dat we als Nederlanders zo stipt zijn qua tijd :P

    Ik blijf je verhalen volgen! Geniet van je tijd daar!

    Groetjes Ilse

    PS. Ik studeer a.s. donderdag af! :D
  5. Rita Scheper:
    22 februari 2015
    Hallo Sanne

    Erg leuk om je zo te volgen. Wat een verhalen, echt andere culturen en leefomstandigheden, maar jij kunt daar goed mee omgaan zo te lezen. Veel succes met alles.
    Groeten van ons allemaal, Rita Scheper
  6. Henriëtte Manting:
    26 februari 2015
    Wat een leuk verhaal weer! Wat een andere cultuur als bij ons .Nog heel veel succes daar groetjes van ons allemaal uit Sleen