Moniré!

30 januari 2015 - Mzuzu, Malawi

Lieve allemaal!

 

Wat een leuke en lieve reacties krijg ik op mijn eerste verslag! Erg leuk om te lezen. Ik hoop dat de komende verslagen net zo interessant worden en hopelijk zal het jullie niet vervelen.

Ik leer steeds meer Chitumbuka, de taal die ze hier spreken, maar echt verstaan doe ik ze nog niet. Het enige wat ik nu goed kan zeggen is de riedel als je iemand tegenkomt, en dat ligt dan aan het tijdstip van de dag wat je moet zeggen haha.

 

Zondag 18 januari

Vanochtend zijn we rond 8 uur richting Rumphi gereden. Één van de drivers van het centrum heeft ons hierheen gebracht. Vanaf Rumphi reizen Maggie en ik met het OV. Dat is hier goed geregeld en moet ik vanaf de volgende keer helemaal doen, dus vanaf het centrum. Het is best wel goedkoop, je betaalt 5 euro ongeveer voor een twee uur durende reis. In Rumphi moesten we even wachten totdat de auto vol zat. Ze hebben hier busjes en auto’s en ze hebben me geadviseerd alleen de auto te nemen, is iets duurder (1 euro) maar wel veiliger. Dat lijkt me een goed idee! Rond 12 uur waren we in Mzuzu. Omdat het zondag was, was er niet zo heel veel open maar mijn doel voor vandaag was internet op te zoeken, ben eerst even naar Shoprite gegaan, een grote supermarkt om wat eten te halen en daarna naar Joy’s place gelopen, dit is een backpackershostel waar veel Amerikaanse vrijwilligers zitten. Helaas lukte het internet niet. Na een beetje gesproken te hebben met Amerikaanse vrijwilligers ben ik de stad weer ingelopen op zoek naar een internetcafé, er was er eentje open maar helaas geen internet. Toch maar terug naar Joy’s place want had om 17 uur met Jacqueline en haar man John afgesproken om daar te eten. Was er rond 15 uur terug. En wonder boven wonder kwam de eigenaresse rond 15.30 uur terug en heeft het internet geregeld. Fijn! Heb zelfs nog even geskyped met het thuisfront.

Daarna lekker gegeten daar, ik ga hier nog vaak slapen (goedkoop, gezellig en internet), dus dat eten komt goed uit! Meteen maar gereserveerd voor het weekend van 30 januari-1 februari. Jacqueline heeft me daarna afgezet bij Karlijn waar ik de komende twee nachten ga slapen. Haar man, Bomombo, en haar kinderen Lisa en Daniel ontmoet. Erg grappig want Karlijn praat veel Nederlands tegen haar kinderen en Lisa (10 jaar) wil ook graag Nederlands leren/spreken, maar Daniel (5 jaar) praat liever Engels haha. Redelijk op tijd naar bed gegaan.

 

Maandag 19 januari

Op tijd opgestaan, om 6.30 de wekker (en dat op mijn vrije dag), want de kinderen moeten gewoon naar school en aangezien Karlijn ongeveer twee km vanaf de stad woont moet ze de kinderen naar school brengen en kon ze mij dus ook meteen droppen in het centrum. Om 8 uur hebben we eerst Lisa afgezet en toen Daniel naar de kleuterklas gebracht. Daarna heeft Karlijn mij afgezet bij de TNM shop en zal ik haar weer zien rond 12.30 uur voor lunch. Ben TNM kantoor binnengelopen en na 1 min stond ik alweer buiten, wilde namelijk graag internet op mijn mobiel, want dat moest gewoon lukken en zowaar het is gelukt! Heeeel erg blij mee, want nu is het contact met Nld een stuk makkelijker. Daarna wat geld gepind. Wilde Mzuzu wat gaan ontdekken maar het regende aan 1 stuk door. Eerst wel wat rondgelopen maar was er al snel flauw van. Shoprite nog maar even binnengelopen om wat eten en drinken te kopen voor op het centrum. Rond 11 uur naar een cafétje gelopen, the coffee den, en daar een cappuccino gedronken. Daar ook nog even een lijst met DVD/films/series doorgenomen die de man van Jacqueline op zijn pc heeft staan en die ik dan kan overzetten op mijn harde schijf, zodat ik wat meer variatie heb, want heb 12 films ofzo mee en daar ben ik denk ik zo doorheen als ik hier ‘s avonds alleen zit en in de weekenden.

Rond 13 uur kwam Karlijn me ophalen en hebben we eerst Daniel opgehaald, daarna geluncht in een restaurantje. Toen tot 15 uur gewacht tot Lisa weer terug kwam met de bus. En daarna met hun nog even langs de tandarts geweest. ’s Avonds niet zo veel gedaan bij Karlijn. Wat gegeten en als toetje zelf gemaakte chocoladecake! Wat een lekkernij!!

Redelijk op tijd naar bed gegaan wederom.

 

Dinsdag 20 januari

Vanochtend met Karlijn meegereden naar het kantoor waarna we rond 9 uur richting het centrum zijn gereden, Jacqueline, Maggie en ik. Maggie is er ook zolang Jacqueline hier ook is, de eerste twee weken was Maggie er alleen om mij te vergezellen maar dat gaat op gegeven moment dus wat minder worden.

Rond half 12 waren we op het centrum. Kon bijna meteen door voor de lunch, weer lekkere nshima ;). En heb van 13.30-16.30 met de dokter meegelopen. Mocht gaan oefenen met de malariatesten. Zielig hoor, vandaag alleen maar kinderen moeten prikken. Heb ook meteen aangegeven dat de dokter mij ook moet waarschuwen als er een bevalling is. Dus ben benieuwd! De dokter en de verpleegkundige Grace hebben om de week dienst. Deze week de dokter dus en na het weekend heeft Grace weer dienst.

Het is best raar om opeens weer whats-app te hebben. Zo ver weg maar toch gewoon internet. Bizar ook dat er geen elektriciteit is en warm water maar internet in het hele land haha. We leven hier op zonne-energie qua elektriciteit. Vanavond rijst met eieren en tomatensausje gegeten.

 

Woensdag 21 januari

Vanochtend als ontbijt weer havermoutpap gehad, ik ga het straks nog zo lekker vinden dat ik dat in Nld ook wil haha. Er was geen brood maar ze hadden cassave erbij. Heb het niet geprobeerd, komt wellicht een andere keer, maar leek op iets van kool. Had ik weinig trek in om 7 uur ‘s ochtends.

Ben rond 8 uur naar de maternity ward gelopen voor de controles van de zwangeren. Het duurde even voordat de verpleegkundige/verloskundige er was maar ik kon alvast wat medicijnen klaarmaken. Ze krijgen hier per controle ijzertabletjes mee, 28 stuks, elke dag 1 tablet wat ze dus ook kan herinneren aan de nieuwe afspraak (deze is na 4 of 8 weken). Tevens krijgen ze 2 keer per zwangerschap, tussen 16 en 36 weken antimalaria tabletten. We hebben ongeveer 12 mensen gezien voor controle en 4 nieuwe ingeschreven.

Vanmiddag heb ik bij homeopathie meegelopen, geen patiënt gezien. Nog even geholpen met het zoeken van een patiëntennummer. Rond 15.30 uur richting Jacqueline gelopen om even het programma te bespreken. De weken gaan vooral bestaan uit kliniek, homeopathie en zwangeren. Ook de under 5 clinic lijkt me erg interessant, moet nog even uitzoeken wanneer die precies is. Hier worden dus de kinderen tot 5 jaar gecontroleerd/gevaccineerd. Tevens ga ik me bezig houden met volleybal. Wellicht over een x aantal weken een toernooitje op zetten. Maar eerst nog maar even wat training geven haha.

 

Donderdag 22 januari

Vanochtend eerst even geholpen met het jaarrapport van 2014 van het centrum. Alle disciplines hadden een aantal vragen van Jacqueline beantwoord, zoals het aantal patiënten wat ze geholpen hebben, hoeveel outreaches ze gedaan hebben, hoeveel HIV testen ze gedaan hebben etc. Heb nog wat extra informatie voor Jacqueline opgevraagd.

Van 10-13 uur mee geweest met een inspectie van het nationaal verloskundigen team voor de maternity ward. Ze zijn namelijk al een tijdje bezig een certificaat hiervoor te krijgen. De vorige keer dat ze kwamen hebben ze een aantal opmerkingen gegeven en dat moest verbeterd worden, volgens de verloskundige was dat nu het geval maar wederom waren er een aantal punten die verbeterd moesten worden. Dus helaas, over een maand komen ze weer checken. Ik zal dus de komende maand wel helpen met het in orde maken van alles. Tevens kan ik wellicht wat geld van wat jullie hebben ingebracht gebruiken om een aantal dingen aan te schaffen die nodig zijn. Dan heeft het een goede bestemming in ieder geval.

Vanmiddag was het weer tijd voor volleybal! Met net en al zat ik om 15.45 op het veld. Maar geen speler te bekennen. Oke, dan wachten we even af. Om 17 uur waren er 2 spelers. Joehoe. Haha niet echt een aantal om mee te trainen, laat staan een partijtje te spelen. Heb het dus maar afgeblazen en we proberen het maandag gewoon weer! Er zijn wel een heleboel kinderen die spelen, dus wellicht kan ik hun wel training geven zodat zij het goed leren! Een idee voor maandag. Ga vanavond met Jacqueline een film kijken over Ramses Shaffy, ben benieuwd. Morgen een dagje homeopathie en dan weekend!

Nog even een aanvulling op vandaag, heb mn eerste bevalling eindelijk gezien! (er waren gisteren twee bevallingen, maar ze waren me bij beide bevallingen vergeten te roepen, beetje jammer). En wat voor een bevalling. Gelukkig alles goed met moeder en kind maar ongelooflijk, wat een verschil met Nld. Laat ik jullie maar even meenemen in mijn observaties.

Rond 19.40 word ik geroepen dat er een bevalling is. Ik kom binnen en de vrouw heeft al 10 cm ontsluiting, wat betekent dat ze mag beginnen met persen. Het is haar tweede kindje. Meteen zie ik aan haar dat ze persdrang heeft, maar er wordt niks gezegd. De vliezen staan nog. Terwijl de dokter mij wat uitlegt en vraagt om oxytocine (een middel wat gegeven wordt na de geboorte van het kind voor de hardheid van de baarmoeder) hoor ik opeens gehuil. Het kind wordt geboren om 19.46. Het kind wordt met gaasjes wat afgedroogd en ligt op een natte buik van de moeder. Het kind kan hierdoor erg afkoelen omdat het uit een hele warme omgeving komt en water altijd snel koud aanvoelt. Ik geef dan ook maar meteen een doek aan. De navelstreng wordt doorgeknipt door de arts (er is geen partner die dat doet) en de placenta wordt na ongeveer 5 minuten geboren. Het bloedverlies is naar mijn idee heel netjes, maar de dokter blijft maar duwen op die buik en met gaasjes het bloed wegvegen, erg pijnlijk voor die vrouw want er is net een kind uit gekomen. Na ongeveer 12 minuten moet ze op het bed op haar hurken zitten, wordt haar rug afgedroogd en krijgt ze een lap om als een onderbroek, wat het bloedverlies moet opvangen. Daarna wordt ze naar een ander bed gedirigeerd. Het bed waar ze op bevallen is wordt schoongemaakt door een soort assistent. Na 20 min is de hele bevalkamer opgeruimd. Ligt de vrouw op een ander bed en wordt haar temperatuur nog even gemeten en haar bloeddruk. En dan kunnen we weer naar huis. Ik ben helemaal flabbergasted. Jemig. Wat een verschil met Nld. De vrouw blijft gelukkig een nachtje opgenomen, ze moeten ongeveer 24 uur blijven. Het kindje, een meisje, heeft een mooi geboortegewicht, 3300 gram. Ze geven het hier nog geen naam, soms na een aantal dagen of een week.

Pff… Ik moet hier echt even van bijkomen. Wat een verschil met Nederland. (wellicht weet niet iedereen die dit leest hoe een bevalling gaat in Nld, maar ik kan jullie vertellen, wel iets vrouw- en kindvriendelijker ;)).

Ik ga haar morgen even wat onderbroeken geven die ik heb meegenomen uit Nederland. Daar zal ze vast wel blij mee zijn.

 

Heb het vanavond ook nog even gehad met Jacqueline over die inspectie. Heb nu met haar afgesproken dat ik die taken op me ga nemen, zo heb ik ook een doel de komende maanden, en dit proberen in werking te zetten en ook te houden als ik weg ben. Schoonmaken, alles op orde krijgen in de bevalkamer etc. Een leuke uitdaging!

 

Vrijdag 23 januari

Vandaag een vrij rustig dagje gehad, wat spulletjes verzameld voor volgende week voor de maternity ward.

Ook trouwens wat onderbroeken uitgedeeld aan de pas bevallen vrouwen, er lagen er 3 dus dat kwam goed uit! Ze zijn er allemaal erg blij mee! Heb wel wat foto’s dus die zal ik erop zetten!

Erg leuk om wat voor ze te doen, ook al is het een klein gebaar.

De rest van de dag met homeopathie meegelopen, wel een aantal patiënten gezien. Het blijft een lastig vak. Ik heb geprobeerd wat hoogte ervan te krijgen maar zal echt nog wat vaker mee moeten lopen voor ik het een beetje ga begrijpen. Heb van Jacqueline een boekje gekregen over de beginselen van homeopathie en hopelijk brengt me dat wat duidelijkheid.
Vanavond de film van Ramses Shaffy verder gekeken, gisteren werd ik immers gestoord door die bevalling. Volgende week weer een aflevering (het zijn er 4 in totaal).

Vanaf morgenavond ben ik 3 nachten alleen in het guesthouse want Maggie gaat samen met Jacqueline terug naar Mzuzu. Kan ik alvast wennen want ben waarschijnlijk de hele maand februari alleen ivm parlementsbijeenkomsten in Lilongwe. (Jacqueline is een parlementslid dus die moet daar heen en dan gaat Maggie, haar personal assistent mee, in ieder geval de eerste dagen).

Wat ben ik blij dat ik whatsapp heb nu!! Anders was het wel heeeel alleen.

 

Zaterdag 24 januari

Heb m’n tweede bevalling meegemaakt! Gisteravond om 23 uur, lag net op mn bedje (is in Nederland ook vaak zo ;)) werd ik opgehaald door de watchman (de beveiliger). Er was een vrouw aan het bevallen. Ik snel aangekleed en er heen. Was een vrouw net binnen gekomen, eerste kindje. De dokter had haar al onderzocht en ze had 4 cm. Oké, daar gaan we dacht ik. Hij vroeg aan mij hoe het ook alweer zat met de cm’s, 1 cm voor 3 uur? Uh nee 1 cm per uur, oké, dat geldt ook voor eerste kindjes? Ja dokter, dat geldt daar ook voor.
Afgesproken om om 3 uur ’s nachts weer te verzamelen om de vrouw opnieuw te onderzoeken en eerder indien ze ons nodig had.

Wekker om 2.40 uur gezet, kleren aan gedaan en naar de maternity ward gelopen. De vrouw lag in de postnatal ward (waar je komt te liggen als je bent bevallen) op de grond de weeën op te vangen, samen met haar schoonmoeder die mee was gekomen. Rond 3.15 was ook de dokter gearriveerd.

Hup naar de verloskamer. Daar aangekomen blijkt ze al 10 cm te hebben, dus volledige ontsluiting. De vliezen staan nog en volgens de dokter staat het hoofdje nog erg hoog. Even afwachten dus. Deze vrouw kon een paar woordjes Engels en ze had het steeds over haar rug. Ben op gegeven moment bij haar gaan staan waar ze gelijk gebruik van maakte, want m’n shirt werd goed vast gegrepen. Heb haar wat tegendruk op haar stuitje gegeven, iets wat ik in Nld ook regelmatig doe als vrouwen rug weeën hebben. Het gaf wel iets verlichting. Na ongeveer een uur braken spontaan de vliezen. Rond half 5 zijn we begonnen met persen. Het kon de dokter niet snel genoeg gaan. Waar in Nld een vrouw een uur gemiddeld doet over het persen van haar eerste kindje vond de dokter dat dat wel sneller kon hier. Ze moet zelfs persen als ze geen wee heeft en haar buik wordt herhaaldelijk geprikkeld door de vingers van de dokter om een wee te krijgen. Na de vraag van mij waarom hij dat precies doet, geeft hij aan dat er dan een wee komt, waarop ik antwoord: ja die komt er sowieso ook wel toch? Hij houdt een paar weeën op maar kan het daarna toch weer niet laten. Oké, dan houdt het op. Tijdens het persen moet ze haar benen wat wijder uit elkaar doen om de meeste ruimte te creëren en dat wordt hardhandig duidelijk gemaakt met wat klappen op de binnenkant van haar benen. Alsof de vrouw nog niet genoeg pijn lijdt. Na ongeveer 35 minuten wordt een dochtertje geboren. Ze heeft even moeite met op gang komen maar ik heb snel de kleine meid afgedroogd en flink gestimuleerd waarop ze vrij snel reageerde en goed begon te huilen. De vorige keer werd het kindje afgedroogd met gaasjes, wat ik persoonlijk wat zonde vindt, dus had nu een doek klaargelegd waarmee ik de kleine goed kon afdrogen.

Toen ook de placenta was geboren zei ze tegen mij dat ik de baby een naam mocht geven. J Erg lief! Ik heb haar de naam Sophie gegeven ( maar kom er later achter dat ze de naam hebben veranderd in Sanne haha)

En wat was ze blij dat ze een dochter had gekregen! Het is normaal pas zo dat als ze naar de postnatal ward gaan hun kindje bij zich krijgen maar ik heb het kindje even opgepakt en bij haar neergelegd zodat ze haar eens goed kon bekijken.

Ondertussen was de dokter namelijk op zoek naar hechtdraad. Het hechten, tja, dat heb ik ook wat anders geleerd als ze hier doen maar dat zal wel opleidingsverschil zijn (hoop ik). Gelukkig is de natuur mild denk ik maar en komt het vast wel goed!

Heb vandaag moeder Violet en Sophie weer bezocht, heb haar wat onderbroeken gegeven. Tevens is het hier de gewoonte dat als je een naam aan een kindje hebt gegeven je een cadeautje moet geven. Kwam ik gelukkig op tijd achter. Wat ze eigenlijk altijd nodig hebben is een wrapover, deze kan dan door de helft (hier doen ze werkelijk alles mee) en zeep. Ik ga dus maar even wat extra wrapovers kopen en wat zeep zodat ik dat kan geven als ik weer een bevalling heb gedaan. Tevens geef je dan ook wat geld aan de moeder. Ongeveer 1000 kwacha (2 euro).

Ik moet ook nog maar even wat namen bedenken haha, voor jongens en meisjes die ze hier goed kunnen uitspreken.

Vandaag sinds 13.30 helemaal alleen op het centrum/guesthouse. Maggie en Jacqueline zijn naar Mzuzu vertrokken en komen dinsdag terug. Morgen nog een lange dag alleen en dan maandag gewoon weer aan het werk. Het zal nog wel vaker gaan gebeuren dus eens moest de eerste keer zijn. Gelukkig kan ik ook in  Nederland wel aardig goed alleen zijn (al is dit wel heeeel alleen zo zonder internet op mn laptop en tv).

Als avondeten heeft de werkster patatjes/aardappelpartjes voor me gemaakt! Wauw!

 

Zondag 25 januari

Jaaa m’n eerste zelf aangepakte Afrikaanse baby is eindelijk daar! Vanochtend om 8 uur gewekt door de beveiliging dat er wederom een bevalling was, het gemiddelde was vorig jaar 6 per maand, maar we zitten nu al op 13 bevallingen deze maand! Trek het misschien wel aan haha.

Maar in ieder geval was er net een vrouw binnengekomen, zij verwachtte haar 4e kindje. Ik mocht alle onderzoeken doen van de arts. Ze had al bijna 10 cm dus ik dacht, kom maar op, alle spullen klaargezet. Handschoenen aan en wachten maar. Half 10 nog maar eens gevoeld, nu wel 10 cm maar het hoofdje nog heel erg hoog, wat betekent dat we nog niet kunnen gaan persen. Uiteindelijk om 11 uur begonnen met persen, na 5 min werd een zoontje geboren met een goede start! Moeder was wederom erg blij met me, had een aantal keren rugmassage gegeven en ze had tegen de dokter gezegd dat ik haar vriendin was geworden omdat ik het zo comfortabel voor haar maakte. Aaah lief! 15 min nadat het kindje geboren was, de placenta geboren was en ik zag dat ik niet hoefde te hechten vroeg ze of ze weer op mocht staan. Hup hup. Ja natuurlijk mevrouw, gaat uw gang! Dus was ook snel weer thuis haha.

Had de hele ochtend nog niks gegeten dus ben ook snel weer naar het guesthouse gegaan om wat te eten. De werkster kwam na 5 min terug en ze was me al aan het zoeken omdat ik nog geen ontbijt had gehad, ze dacht al oh oh waar is Sanne. Gelukkig niks met me aan de hand.

Vandaag erg veel regen, dus weinig te doen. Wilde de berg beklimmen maar met de mogelijkheid van de vele regen zie ik daar toch maar van af. Dan maar lekker wat lezen, filmpje kijken vandaag. Morgen beginnen met het op orde maken van de verloskamer.

 

Maandag 26 januari

Vandaag begonnen met het schoonmaken/structureren van de verloskamer. Waar moet je dan beginnen… Zoveel dingen die ik wilde veranderen.

Sopje gemaakt en gewoon alles bij langs gegaan. Alles uitgewassen, geordend. Kast opnieuw ingedeeld, alle over datum medicijnen/spullen weggegooid. In de kast opgeschreven waar wat ligt zodat het duidelijk is. Tafel waar alle spullen op liggen voor de bevalling schoongemaakt en opnieuw ingedeeld. Nou in ieder geval, ben er de hele dag mee bezig geweest haha. En ik ben eigenlijk best trots op het eindresultaat.

Maar we zijn er nog niet. Ook de antenatal care, waar de controles plaatsvinden, de postnatal ward, waar vrouwen verblijven die zijn bevallen, de toiletten moeten nog worden aangepakt.

Grace, de verloskundige, zei heel zielig: “ik wil zo graag dat certificaat, ik dacht echt dat we hem zouden krijgen.” Dus ik ga mn stinkende best maar doen! En dan heb ik achteraf ook iets om trots op te zijn.
Vanmiddag tijdens de lunch bh’s uitgedeeld die ik vanuit Nld had meegenomen, en oh wat waren ze blij, geweldig om te zien! Dansen, zingen haha! Alsof ze de jackpot hadden gewonnen. Hoe bizar is dat, dat ze zo blij van bh’s worden, en dat voor ons zo vanzelfsprekend is.

Iemand vroeg of ik geen onderbroeken mee had, ik had die eigenlijk gekocht voor de bevallen vrouwen maar heb de helft toch maar even opgehaald en deze ook uitgedeeld. Gewone goedkope HEMA onderbroeken maar ook hier waren ze super blij mee! Heel erg leuk om te zien. Dat maakt een dag echt weer goed!

Vanmiddag om 16 uur richting het volleybalveld gelopen, had Numa gesproken en hij zei ja ik ben er rond 15/15.30 en ga dan de kleintjes training geven, als jij dan rond 16/16.30 komt Prima! Nou het net hing er maar geen Numa te bekennen haha. Rond 17 uur nog weinig spelers afgezien van wat jongetjes die wat aan het ballen waren. Toch maar mee gedaan met hun. En zo langzamerhand kwmen er wat oudere jongens/mannen bij en haakten de kleintjes af. Niet echt een training maar even lekker gebald.

Ze vroegen of ik zaterdag vrij was want ze wilden tegen een ander team uit een plaatsje hier vlakbij spelen, deze zaterdag ben ik in Mzuzu dus hebben afgesproken om het volgende week zaterdag te doen. Ben benieuwd hoeveel er dan op komen dagen haha. 

 

Vrijdag 30 januari

Al een aantal dagen geen verhaaltje meer geschreven. Vandaag maar even een opsomming van al mijn activiteiten.

Ben eigenlijk de hele week verder bezig geweest met de materniry ward en ja het wordt echt wel wat geloof ik!

Heb alles dus geordend, alles gewassen, vandaag zijn ze begonnen met verven, dus het ziet er weer lekker fris uit. Alles van de muren gehaald en dus kunnen we het ook wat beter inrichten. Ook alle andere ruimtes, dus niet alleen de verloskamer worden geverfd maar gewoon lekker alles! Ik ga nog nieuwe gordijnen kopen voor de ramen zodat het er wat vriendelijker uitziet en niet zo oud, de gordijnen zijn nu bruin en geel.

Ben gisteren ook naar een begrafenis geweest, of niet echt de begrafenis meer de condoleance, heb een uur onder een boom gezeten met 40 andere vrouwen, verder niks gedaan, uit respect komt iedereen dan naar het huis. Hier worden de mensen of dezelfde dag of de dag na het overlijden al begraven. Deze vrouw werd de volgende dag begraven en dus was er gisteren een soort van condoleance. Er werd veel gezongen, gehuild, geschreeuw, rare ervaring.

Ben vandaag rond 3 uur naar Mzuzu gereden met Karlijn mee terug. Blijf het weekend bij Joy’s Place om te overnachten. Heb vanavond een ander Nederlands meisje ontmoet die hier 9 weken zit en ook het weekend hier is. Gezellig!

Ga waarschijnlijk zondag naar Lake Malawi, naar Nhkata Bay, een dagje met Karlijn en de kinderen op pad!

Maandag moet ik even langs de immigration office om een stempel te krijgen voor mijn visum. Hopelijk doen ze niet te moeilijk en kan ik regelen dat ik een stempel voor 2 maanden krijg, dat zou mooi zijn..

Maandag in de middag dan weer terug naar het centrum met het OV. Eens kijken of ik dat kan in m’n eentje.
Zodra de verloskamers af zijn zal ik jullie wat foto’s laten zien van voor, tijdens en na! Eens kijken of jullie verschil zien haha.


Mijn volgende post zal waarschijnlijk weer over 2 weekjes zijn, dan ben ik hier weer een aantal dagen. Voor nu eerst weer wat leesvoer voor jullie! Hopelijk vinden jullie het nog steeds interessant om te lezen!

 

Liefs Sanne 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

10 Reacties

  1. Grietje Meine:
    30 januari 2015
    Hoi Sanne. Wat weer een super leuk verhaal. En zo leuk om je te volgen. Succes met alles wat je nog gaat doen. Groetjes Grietje
  2. Marjan:
    30 januari 2015
    Hoi Sanne,
    mooi om je vehalen te lezen.
    succes met alles daar.
    groetjes marjan
  3. Angelique de Groot:
    30 januari 2015
    Hee Sanne,
    Leuk om weer een verhaal te lezen. Zo te lezen heb je wat meer je draai gevonden! Veel plezier en succes met alles gewenst :)
    Xx Angelique
  4. Bianca:
    30 januari 2015
    Sanne, wat een ervaringen op die verloskamers zeg.. En wat is dat anders dan hier in NL. Hebben ze het hier toch maar goed voor elkaar met bevalplannen enz ;). Heb weer genoten van je verhaal en appen snel. Liefs Bianca
  5. Henriëtte Manting:
    30 januari 2015
    Hoi Sanne
    Wat weer een leuk verhaal heel bijzonder dat die mensen zo blij zijn met jouw ondergoed .
    Nog heel veel succes! Groetjes van ons
  6. Greetje Manting:
    1 februari 2015
    Wat leuk om te lezen allemaal Sanne!
    Het klinkt allemaal wat vrolijker dan jouw eerste blog.
    Gelukkig maar. Natuurlijk moet je eerst je draai even vinden en duurt het even voordat je je thuisvoelt.Ik zie alweer uit naar je volgende verhaal. In de tussentijd veel plezier en tot de volgende blog.
  7. Hans en Riet den Ouden:
    4 februari 2015
    Hoi Sanne
    We genieten van je reisverslag.
    Super hoe je het beschrijft.(je kan wel een boek schrijven)
    Zo te lezen heb je de draai gevonden.
    Pak je alles aan waar je denkt nodig te zijn.
    Wat een inzet we bewonderen je.
    We zouden bij jouw/ jullie om een hoekje moet kijken met al onze luxe.
    Al weten we dat het leven in Malawi gewoon door gaat zonder luxe en kastenvol.
    En Malawi niet is te ver gelijken met Nederland.
    Maar we willen voor iedereen het goede.
    Nu jij er ben Sanne komt het zeker goed met al je liefde
    aandacht en inzet kan je er veel betekenen.
    Van uit Nederland wensen we je liefde en kracht.
    We denken aan je.
    Groetjes Hans Riet den Ouden
  8. Els:
    5 februari 2015
    Lieve Sanne,
    Bijzondere ervaringen opgedaan. Dat je hun kind een naam mag geven ... Heel bijzonder ....
    Fijn dat je iets voor die vrouwen kunt betekenen. Ja dan hebben wij het hier in NL echt goed ...
    Fijn voor de vrouwen dat ze van jou onderbroeken en BH's krijgen. Fijn dat je ze een stuk geluk kunt geven .
    Ik ben onder de indruk Sanne.
    Dat de komende baringen goed mogen verlopen, dat je veel voor de vrouwen kunt betekenen en liefde en warmte mag geven.
    Dikke kus Els
  9. Arie en Wil Timmerman:
    6 februari 2015
    Lieve Sanne
    Mooi om te lezen wat je voor de moeders en baby,s betekend.
    Van ons diep respect!!!
    Veel succes gewenst.
    Hartelijke groeten van Arie en Wil.
  10. Trudy:
    11 februari 2015
    Sanne wat ontzettend fijn dat je dit met ons wilt delen .
    Geweldig dat je dit allemaal doet.
    Heel veel suc 6 met alles.
    Mischien kun je dit bundelen.
    Heel veel liefs Trudy