2 maanden op weg!

Lieve allemaal!

We zijn weer een paar weekjes verder! En er is wel weer het een en ander gebeurd in het leven van Sanne ;)

Eigenlijk gaat er bijna geen dag voorbij waarop er niks gebeurd haha. Ik val soms van de ene verbazing in de andere. Maar dat maakt het ook zo leuk.

Vrijdag 13 februari

Vanochtend was een rustig ochtendje, weinig gedaan. Rustig m’n spullen ingepakt, wat boodschapjes ingeslagen bij de supermarkt voor de komende twee weken. In principe krijg ik gewoon ontbijt, lunch en diner dus heb vooral wat sap ingekocht, wat snoepjes en nootjes. Even wat anders dan Sobo (soort ranja) of water. En wat te snacken!

Om 14.30 uur vertrokken richting het centrum samen met Jacqueline en Raphael (de chauffeur van Jacqueline). Even bij gekletst met haar want had haar 2 weken niet gezien, ze zit voor 4 weken in Lilongwe voor het parlement en komt nu even tussendoor het weekend naar het centrum. Zondag gaat ze weer terug en maandag weer naar Lilongwe voor 2 weken. Ook even tegen haar gezegd dat het eten bijna op was dus we zijn gestopt in Rumphi en hebben op de markt wat groentes ingeslagen en wat fruit (komen we op het centrum aan hebben ze net gisteren boodschappen gedaan ;)). Maggie hebben we ook opgepikt in Rumphi dus die is er ook het weekend.

In de avond heb ik even een kijkje genomen bij de vimbusa dans. Dit is een traditionele healingsdans. Met trommels, zingen en dansen. Er wordt een kring gevormd en 1 iemand wordt het middelpunt en die wordt dan doormiddel van dansen in een trance gebracht en daarmee geholpen als het ware. Heel vreemd wel om te zien maar ook wel erg leuk. UNESCO heeft het zelfs bewezen als echte healingsdans dus tja… één vrouw die het deed die was zo in trance dat ze twee rauwe eieren op at met schil! Pfff..

Ze dansen omdat ze niet zoals wij in Nederland met psychologische klachten komen maar met echte fysieke klachten als rugpijn, blaasontsteking ed. En doormiddel van het dansen verdwijnen die klachten als het ware. De meningen over deze dans zijn onder de werknemers erg verdeeld, maar een aantal is er heilig van overtuigd dat het werkt.

Wie weet ga ik er nog een keer heen, maar zelf meedoen.. dat is denk ik net iets teveel gevraagd.

Morgen zou ik wellicht meegaan met een outreach van homeopathie maar deze gaat niet door omdat er geen transport is. Dus in de ochtend lekker niks doen en in de middag even mee een rondje in de omgeving doen met Maggie en Jacqueline, even hun gezicht laten zien aan de mensen.

Zondag 15 februari

Gisterochtend heerlijk van de zon genoten, ook wat langer in bed gelegen. Uitslapen lukt niet, maar dan maar even wat lezen in bed. Rond 14 uur gingen we met Jacqueline en Maggie een rondje rijden in het district waar Jacqueline parlementslid voor is. Even haar gezicht laten zien, stellen ze hier erg op prijs. En ik kwam zo mooi in een gedeelte van het district waar ik normaal niet kom want het ligt achter de bergen. Zijn ongeveer 3.5 uur op pad geweest. Nog een dorpje bezocht die last had van overstromingen waardoor de oogst dit jaar niet goed is, nu in het hoogseizoen is iedereen heel druk op het land want er moet nu geoogst worden voor de rest van het jaar eigenlijk. Dus vooral mais groeit er (hier kunnen ze bijna alles mee maken) en sommigen verbouwen tabacco. Daarnaast ook nog in een dorpje geweest waar 1,5 week geleden het dak van de school is afgewaaid. Soort van kleine cycloon idee. Zag er echt triest uit. En ze hadden een begroting gemaakt van de kosten, 1.9 miljoen Kwacha, maar dat kan gewoon never nooit niet betaald worden want het hele bedrag voor het hele district voor een heel jaar is 4 miljoen Kwacha. Dus ze moeten nu wat anders bedenken. De klassen worden nu onderverdeeld in andere lokalen/ruimtes in het dorp.

’s Avonds met Jacqueline een filmpje gekeken.

Als ik in Nederland zou zijn had ik met vriendlief wel even wat gedaan voor Valentijnsdag, maar helaas ik zit hier. Hij heeft het moeten doen met een kaartje haha.

Zondag in de ochtend weinig gedaan. Rond 15 uur maar eens naar het volleybalveld gelopen. Kijken of er nog wat gegadigden waren. En zowaar hebben we een paar kleine partijtjes gespeeld. Best leuk! En ze willen zelfs morgen ook trainen! Ben benieuwd!

Maandag 16 februari

Vandaag de hele dag met de arts meegelopen, weinig spannende dingen dus redelijk rustige dag. Op de maternity ward schiet het mooi op. Alles is geverfd, behalve de keuken maar dat wordt deze week gedaan. Tevens heb ik vandaag de eerste gordijnen laten maken. De vrouw van de hoofdonderwijzer van de basisschool heeft als enige in de buurt een naaimachine dus die hebben we aan het werk gezet (ja, ze krijgt geld van me ;)). Hebben eerst 4 gordijnen laten maken zodat we even kunnen zien hoe ze het doet. En het eindresultaat is best netjes! Het kan wat netter maar ach, dit is prima. Morgen is ze er niet maar woensdag kon ik de volgende lading wel brengen zei ze!

Rond half 5 naar het volleybalveld gelopen en er waren zowaar 4 jongens! Super! Gingen eerst gewoon wat partijtje spelen maar na half uurtje heb ik maar wat oefeningen bedacht en dat vonden ze allemaal wel erg leuk. Gewoon bovenhands, onderhands, de stappen die je maakt voor een aanval, blokken. Allemaal erg enthousiast. En ze willen vaker trainen! Bijna elke dag nu, behalve dinsdag en zaterdag. Nou woensdag maar eens zien. We gaan het veld ook even aanpakken. Het is gewoon een grasveld dus woensdag eerst maar het gras maaien met zeisen (grasmaaier hebben ze hier niet) en kijken hoe we de lijnen van het veld duidelijk aan kunnen geven. Tevens eens op zoek naar een nieuwe paal om het net op te hangen want deze staat een beetje scheef.

Ze vinden me ook allemaal reuze interessant, blank, jonge meid. Maar probeer ze heel duidelijk te maken dat ik een vriend heb. Dus niet getrouwd? Nee niet getrouwd. Dus dat betekent dat je hier single bent? Nee dat betekent dat niet heren, helaas. Als jullie het zo bekijken dan zeg ik wel dat ik getrouwd ben. Soms is dat gewoon wat handiger, anders heb ik straks nog een aantal aanzoeken af te slaan haha. Het is hier in Malawi namelijk niet normaal als je nog niet getrouwd bent na een aantal maanden dat je een relatie hebt. Na ongeveer 2 maanden maken ze hier al trouwplannen zodat ze samen kunnen gaan wonen enz.

Woensdag 18 februari

Gisteren en vandaag rustig dagje. Gisteren bij de carpenter, de houtzagerij, gevraagd om gordijnenrails. Naja rails. We doen hier alles met natuurlijke materialen (of in ieder geval veel) dus heb bedacht dat we het gordijn op een dunne stok hangen en de stok met een houten constructie aan de muur vast maken. Ze gaan nu dus ongeveer 16 stokken maken voor alle gordijnen. Ohja, gisteren had ik de gordijnen dus aan de medewerkers laten zien en nu wil iedereen gordijnen hebben haha. Ook in de kliniek, bij de HIV etc. Dus ik moet nog maar even zien hoe we dat gaan doen ;).

Rond 15 uur kwamen Karlijn en haar dochter Lisa aan op het centrum. Lisa heeft schoolvakantie dus die ging gezellig mee. Erg leuk! Gezellig gekletst, spelletjes gespeeld en lol gehad!

Vanochtend weer geholpen met de antenatal care, waren best wel een tijdje bezig dus pas rond 13 uur klaar. Normaal begint de lunch om 12 uur. We eten de lunch doordeweeks met alle werknemers samen, maar nu zag ik dat Lisa en Karlijn in het guesthouse zaten dus heb ik de nshima voor een dagje overgeslagen en gewoon een boterham met jam en honing gehad! Vanmiddag weinig gedaan. Rond 15 uur gingen Karlijn en Lisa weer weg dus heb ik rijk weer voor me alleen, hm.. heb liever iemand om me heen. Het is wel erg stil zo. Wilde nog gaan volleyballen vanavond maar vanaf 15,45 heeft het geregend, en voor de lol in de regen spelen had ik niet zo veel zin in. Morgen weer een kans.

Zaterdag 21 februari

Van woensdag op donderdag een bevalling gedaan, of naja gedaan. Werd om 2 uur gewekt s nachts. Deze dame lag er al vanaf dinsdagmiddag maar was nog niet goed aan het bevallen, ze bleef wel op het centrum omdat ze ongeveer 1,5 uur moet lopen voordat ze op het centrum is. Toen ik op de verloskamer kwam had ze al 9 centimeter! Dat schoot mooi op! Om 4 uur had ze dan volledige ontsluiting en zouden we mogen persen, maar het hoofdje stond nog erg hoog. Nog even wachten. Rond 6 uur dacht ik, ja we moeten nu toch eens gaan persen toch? Maar de dokter vond dat het hoofd nog te hoog stond. Ook vond ik de weeen wat afnemen in frequentie. Normaal in Nld had ik haar allang doorverwezen naar de gynaecoloog maar ja dat gaat hier niet zo snel. Om 7 uur maar eens de blaas geleegd, wellicht was dat het probleem. Maar gebeurde nog niks. Weeen waren nog steeds niet optimaal. Om kwart voor 8 kwam Grace, de verloskundige/verpleegkundige. Zij heeft eerst een infuus aangelegd met weeenopwekkers. De weeen kwamen nu wel vaker maar tijdens het persen gebeurde er niks. Om 9 uur maar besloten haar naar het ziekenhuis te sturen. Grace heeft het verslag geschreven (beetje aangepast ;)). En toen gingen we om 9.30 met de ambulance naar het district ziekenhuis in Rumphi. Na 5 kwartier en vele hobbels en gaten verder waren we er dan eindelijk (verschrikkelijk voor iemand die aan het bevallen is). We moesten op een deur kloppen, mevrouw afleveren en papieren geven en weg waren we weer. Grace had niet verteld dat ze weeen opwekkers had gegeven, denk dat dat officieel niet mag haha. Hadden voor de zekerheid wel alle bevalspullen meegenomen in de auto, voordat ze wel in de auto zou bevallen.

Hoorde de dag erna dat de vrouw een keizersnede heeft gehad en dat moeder en kind het goed maken! Gelukkig!!

Donderdag aan het eind van de dag nog een leuke volleybal training gegeven. Ze worden steeds enthousiaster.

Vrijdag zijn ze begonnen met het aanpassen van het volleybalveld. De palen zijn vervangen en er zijn lijnen gemaakt op het veld, ook wel erg handig. Tevens had 1 van de jongens donderdag met een aantal kinderen al het gras al gemaaid (met zeisen welteverstaan). Echt super! Maandag gaan ze de palen nog beter vastzetten met cement. Het begint er steeds meer op te lijken. Nu we 5 dagen in de week moeten trainen moet het veld ook wel een beetje netjes zijn natuurlijk haha.

Donderdag ook weer een aantal gordijnen opgehaald. Nu eerst even wachten tot de jongens van de houtzagerij klaar zijn voordat ik nog meer gordijnen laat maken.

Vandaag is een rustig dagje. Het centrum is gesloten en niemand verder op het guesthouse. Beetje lezen, filmpje kijken, nageltjes lakken. Helaas is de zon nog niet echt aan het schijnen ;) maar desalniettemin zit ik heerlijk buiten in mn rokje en t-shirtje. Ik  heb niks te klagen.

Maandag 23 februari

Gisteren een redelijk rustige dag gehad. ’s Middags nog even een partijtje gevolleybald. Ongeveer 2,5 uur.. Pff in de hitte is dat wel erg lang haha. Gelukkig niet heel intensief. Redelijk op tijd naar bed gegaan en dat was maar goed ook want om 2.30 uur al gewekt dat er een bevalling was. Was een vrouw met 6 cm, ging bevallen van haar 5e kindje. Heb haar wat ondersteund met rugmassage en haar mijn hand gegeven om in te knijpen. Na een uur had ze bijna 8 cm. De dokter had steeds het inwendig onderzoek gedaan. Het viel me op dat ze echt wel redelijk wat bloed leek te verliezen, nadat het kindje geboren is, is dit wel normaal maar daarvoor eigenlijk niet. Dus ik vragen aan hem of hij niet toevallig wat abnormaals had gevoeld, maar nee. Hij wist het ook niet zeker dus hij heeft de verloskundige uit bed gebeld. Zij kwam kijken en volgens haar was het wel normaal. Maar ze wilde haar wel insturen want ze vond het te lang duren, maar voordat ze alles had opgeschreven braken de vliezen bij deze vrouw en nog geen 5 min later was het kind geboren. Het vloeien leek even ernstig te worden maar viel gelukkig mee. Thuis, toen de weeën begonnen waren, heeft ze een soort lokale medicijnen ingenomen die de bevalling moeten versnellen maar waardoor je ook knoepers van weeën krijgt. Wat er voor kan zorgen dat je baarmoeder scheurt, Grace denkt nu dat er wellicht een stuk van de placenta al heeft losgelaten. Pff ben blij dat moeder en kind nog leven en dat het uiteindelijk mee viel.

Werd om half 8 gebeld door Jacqueline met de vraag hoe het met me ging, wellicht had ze me die dag nog nodig want John, haar man was ziek en moest wellicht worden opgenomen in het ziekenhuis. Rond half 12 werd de dokter gebeld en werd ik aan de telefoon geroepen. Jacqueline probeerde me te bellen en ik moest haar onmiddellijk terug bellen. Snel naar mijn telefoon gelopen (die lag aan de oplader) en teruggebeld. John was inderdaad opgenomen, malaria en omdat hij moet overgeven geven ze medicijnen via het infuus. Jacqueline is op dit moment in Lilongwe voor het parlement en aangezien ze de komende dagen wat belangrijke afspraken heeft, heeft ze mij gevraagd om John gezelschap te houden. Prima. Ik m’n spullen voor een hele week ingepakt want ik weet niet precies wanneer ik terug kom en Brian, de chauffeur werd vanuit Rumphi terug gestuurd om mij op te pikken. Uiteindelijk hebben ze me helemaal naar Mzuzu gebracht. Rond half 4 waren we bij John. Hij leek al wat te zijn opgeknapt en wordt wellicht morgen ontslagen vanuit het ziekenhuis. Ik slaap vannacht bij Joy’s Place en ga morgen met John mee naar hun huis om hem te vergezellen. En dan zien we wat de rest van de week brengt. Jacqueline probeert donderdag weer in Mzuzu te zijn.

Donderdag 26 februari

Dinsdagochtend rond half 11 met Karlijn richting het ziekenhuis gereden om John te bezoeken. Had die nacht geen telefoontje gehad dat het niet goed ging dus dat scheelde. Hij had alleen niet zo’n goede dag. Veel hoofdpijn. Maar uiteindelijk in de middag toch ontslagen uit het ziekenhuis gelukkig.

Karlijn was ondertussen alweer naar het werk gegaan en Catherine, ook van het kantoor, heeft ons opgepikt en samen met ons wt boodschapjes gedaan voor dat we naar hun huis gingen. Jacqeuline en John wonen ongeveer 4 km buiten de stad dus het was wel handig wat in huis te hebben.

Woensdag overdag eerst weinig gedaan. John redt zich aardig zelf al is hij wel nog erg ziek. Ze zeggen dat malaria 4 keer erger is dan de ergste griep die je ooit hebt gehad. Hoop dat mijn Lariam tabletten mij goed beschermen.

In de middag heb ik even een stuk gewandeld in het bos hier dichtbij. Was nog geen half uur onderweg en had de eerste aapjes al gezien. Uiteindelijk op 3 plekken aapjes gespot. Erg leuk!

Donderdag overdag weinig gedaan. Zou gaan lunchen met Karlijn en John wilde ook wel mee, maar net voordat Karlijn naar ons toe wilde komen werd ook zij niet lekker. Dus helaas ging het niet door. In de middag nog heel even gewandeld met John, was hij er even uit.

Ga vrijdag naar Nkhata Bay. Jacqueline komt in de ochtend terug vanuit Lilongwe dus daarna kan ik in principe gaan. Moet nog even kijken waar ik ga slapen precies maar genoeg lodges te vinden daar. Heerlijk weekendje uitwaaien aan het water. En gezellig met Christel!

In Nederland zijn ze ook al druk bezig met het plannen van de vakantie in juli/augustus! Beetje vervelend dat ik niet echt mee kan denken omdat ik geen internet heb maar ik heb er alle vertrouwen in dat  het goed komt! Ik word in ieder geval goed op de hoogte gehouden via de app!

Het in Malawi zijn wordt ook steeds gemakkelijker nu. Ik beleef elke dag genoeg om me niet te veel te vervelen, wat me ook weer afleidt van het gemis. Dat is een goed teken. En we zijn alweer over een kwart. Het gaat best snel.

Vind het super leuk om alle reacties te lezen die ik krijg! Iedereen leeft zo mee met mij!

Maandag 2 maart

Zo, een heel weekend alweer achter de rug. En geen blog geschreven. Hieronder weer een korte beschrijving van mijn weekendje. Vrijdagochtend kwam Jacqueline redelijk vroeg terug. Ben rond 15 uur met Lonneke, Jan Willem en Christel meegereden naar Nkhata Bay. Naar hun huis gegaan waar we samen zouden gaan eten met nog een Nederlans stel wat in Nkhata Bay zit voor een jaar. Zaten eerst heerlijk van het weer te genieten toen het opeens heel hard begon te onweren en te regenen. Die overgang is soms zo vreemd. Maar gelukkig konden we overdekt gewoon buiten zitten. Het andere stel, Hanne en Floris kwamen rond 6 uur. Hebben zelfgemaakte tomatensoep gehad en als toetje rabarbercrumble, heerlijk. Met z’n 6en een erg leuke avond gehad. En opeens was het al 3uur.

Hanne en Floris zitten een half jaar op een lodge die ze proberen te redden van de ondergang. Een hele uitdaging met veeele ups en downs. Maar in ieder geval sliep ik daar ook dit weekend dus kon mooi met hun meerijden. Heerlijk geslapen. Zaterdag overdag met Christel een flink eind gewandeld. Wilde graag een tas hebben die ze maar op 1 plek verkochten en dat was iets langer dan verwacht. Nou ja hebben het overleefd zullen we maar zeggen.

In de ochtend trouwens wakker geworden met het uitzicht op het meer, heel mooi. Ook kon ik vanuit mijn bed de bomen inkijken en zag gewoon 2 aapjes voorbij swingen, echt schattig. Zo raar en bijzonder dat dat hier gewoon normaal is.

Zondag ook nog een stuk gewandeld met Christel, maar nu nog tijdje aan het meer gezeten en bij een andere lodge wat gedronken. Lemon juice wel te verstaan. Zuur! Hier stoppen ze overal suiker in de verse sappen maar dat vonden wij echt zonde dus hadden we zonder besteld maar dat was dus wel erg zuur. Ach citroen is ook dorstlessend dus dat scheelde weer. ’s Avonds uit eten geweest bij een restaurantje gerund door een Engelse man. Lekkere noodles gehad.

Maandagochtend met een minibus naar Mzuzu gegaan. Nou het leek het WK hoeveel mensen proppen we in 1 busje wel. Jemig. We zaten op een gegeven moment met 19 man in de auto, normaal voor 12 mensen, weliswaar 3 kinderen maar toch. En die busjes zijn niet echt gemaakt op lange mensen. Ik zat echt werkelijk waar klem tussen de bankjes en de Malawianen haha. Maar ach. Voor 1000 kwacha, 2 euro, was het prima, het is toch een uurtje rijden.

’s Middags wilde ik wat geld pinnen, en er zijn 3 automaten waar ik kan pinnen met maestro. Alle 3 van de Standard Bank maar op verschillende plekken in de stad. De eerste was leeg dus die deed het niet, op naar nr 2. Er stond echt een inmens lange rij dus ik dacht ik ga wel naar nr 3. Ook daar een rij maar na 20 min was ik aan de beurt. Het maximale wat je hier kan pinnen is omgerekend 80 euro. Niet echt heel veel (ik ga wellicht op safari dus moest wat geld hebben en 80 was niet genoeg). Dus eerst 1 keer gepind, maar toen was ook deze bank leeg. Dan maar weer terug naar nr 2. Hier wederom weer even in de rij gestaan maar uiteindelijk nog 2 keer kunnen pinnen. Gelukt!

Ik ga morgen terug naar het centrum. In het weekend komt Christel naar mij toe. Het ligt er nog even aan of we nog op safari gaan in het weekend naar Nyika park of niet. Het is nog even wachten op het antwoord van 2 meiden die daar ook zijn of ze mee willen of niet. Als zij niet mee willen wordt het iets te duur waardoor ook wij niet gaan. Dus nog even spannend.

Tevens lijkt het Hanne en Floris ook heel leuk om mij eens op te zoeken, het centrum te zien, de dorpjes te zien, echt the middle of nowhere zeg maar en ook een safari te doen. Super leuk! Ook voor mij natuurlijk dat zij dat willen. Wel leuker misschien voor hun om dat pas in mei te doen als het regenseizoen is afgelopen want dan is er meer kans op wildlife. Maar ach. Überhaupt is zo’n park al heel mooi natuurlijk.

Nou even afwachten dus wat de komende weken gaat brengen maar we gaan het zien. Vind het ook wel weer leuk om naar het centrum te gaan morgen. Je bouwt toch een beetje een band op met die mensen die daar werken. Kijken hoe het staat met de gordijnen! Foto’s volgen dus snel maar jullie moeten nog even geduld hebben. Doordat ik vorige week onverwachts weg moest heb ik niet gezien hoe het verder ging met de gordijnenrails dus ben benieuwd. Morgen is een public holiday dag, nationale vrije dag, dus zullen ze wel niet aan het werk zijn. Woensdag dan maar.