Home sweet home! <3

De laatste twee weken van mijn verblijf in Malawi zijn voorbijgevlogen. Dacht ik eerst nog; nog twee volle weken te gaan, was het naar mij idee zo al weer vrijdag 10 juli.

Op het centrum was het qua bevallingen niet een hele drukke onderneming, natuurlijk wel gewoon meegewerkt in de kliniek en ook spreekuur voor zwangeren gedaan.

In mijn laatste weekend ben ik op zaterdag de hele dag met het netball team op pad geweest. De Eva Demaya League ging van start en dat betekent wedstrijden spelen! Alle teams komen naar één plek toe waar dan de wedstrijden zijn. op 4 juli was het de beurt aan Sankhomi om te beginnen. Er waren denk ik 8 of 9 teams. Eva Demaya heeft 2 teams, de Queens (het betere team) en de Socials. De Queens hebben alle 2 de wedstrijden gewonnen, helaas hebben de Socials 2 keer verloren. Ik deed niet mee, maar heb natuurlijk goed gesupport.

Op zondagochtend ben ik eerst bezig geweest met een bevalling, en rond 16 uur richting het volleybalveld gelopen, bleken mijn volleybaljongens een voetbalwedstrijd te hebben! Het bleef lange tijd 0-0 maar vlak voor het einde hebben ze nog even 3 goals gescoord, glansrijk gewonnen dus! Erg leuk, ook hoe enthousiast ze naar mij waren omdat ik ze kwam aanmoedigen (ik, diegene die de bal en de shirts heb aangeleverd). Super om te zien hoe blij ze ermee zijn en hoe dankbaar ze hiervoor zijn.  

Op maandag ben ik voor een dagje nog op en neer geweest naar Mzuzu, in Malawi is 6 juli een nationale vrije dag; Independence Day, en toevallig was Lisa die dag jarig. Karlijn had me uitgenodigd om langs te komen, en alhoewel ik eerst dacht hm weet ik niet ben ik toch gegaan! Het was een gezellige dag maar wel veel gereis in 1 dag.

Op dinsdag en woensdag heb ik nog ‘gewoon’ gewerkt op het centrum. Donderdag ben ik dan toch echt begonnen met inpakken. Ik heb ook teveel spullen mee en verzameld in de loop der maanden!

Rond 12 uur begon mijn farewell party. We gingen met alle staff lunchen (70 man) en daarna werden er speeches gegeven, gedanst en drama gedaan. Echt super leuk! Ik kon het dan ook niet droog houden na een aantal lieve woorden van vooral Grace (gelukkig was ik niet de enige).

Ik heb ze in mijn hart gesloten, en zij mij in hun hart geloof ik.

Aan het einde iedereen de foto’s en het presentje gegeven! Erg blij waren ze.

Later in de middag ook mijn volleybaljongens blij gemaakt met de foto’s!

Vrijdag heb ik de laatste spullen ingepakt en de laatste ronde over het centrum gemaakt. Ook voor de laatste keer met mijn jongetjes gevolleybald, wat hebben we nog een lol gehad! Pff… In de avond nog wat traantjes gelaten.

Op 11 juli in de ochtend ben ik met Jacqueline en haar man en de chauffeur naar Mzuzu gereden. Met een toeterend afscheid voor het laatst het centrum overgereden en de daarop volgende dorpjes. Emotioneel, gek, verdrietig.  Met een dubbel gevoel naar huis.

En toen kon de vakantie beginnen. Al had ik die zaterdag mijn hoofd nog echt niet staan naar een vakantie. Nog een laatste keer met Karlijn, Lisa en Daniel afgesproken en zondag begon het avontuur. Op naar Tanzania!

Met Jacqueline heb ik de eerste paar dagen doorgebracht. We gingen met de taxi van Mzuzu naar Mbeya, net over de grens in Tanzania. Vanuit daar gingen we de volgende dag met de bus naar Dar es Salaam, een rit van 12 uur werd gezegd. Na 14 uur zaten we nog in de bus en had de bus nog pech ook, zo ernstig zelfs dat we niet eens verder konden en we met de taxi naar de stad verder moesten. Tijdens de busreis verschillende angstige momenten beleefd met inhaal manoeuvres en weet ik wat. Maar hebben het overleefd!

De 2 daarop volgende dagen Dar es Salaam verkend, een erg drukke/benauwde stad. Leuk voor 2 daagjes maar dat was genoeg.

Op donderdag 16 juli nam ik afscheid van Jacqueline. Zij ging terug naar Malawi, ik richting Arusha.

De busreis bleek iets langer te zijn dan verwacht en daarom kwam ik pas laat aan in Arusha. Maar de tijd tot het weerzien van Willem-Aart, mn ouders, zusje en nicht was nu wel ingekort. Ik kon ze helaas niet oppikken van het vliegveld maar stond ze met een adrenaline gehalte van hier tot ginder op te wachten in het hotel. En eindelijk, rond 22 uur kwamen ze aan!!!

Jaaaaa! Wat een blijheid! Heerlijk om ze allemaal weer in de armen te sluiten!!

We hebben een heerlijke vakantie gehad, 3 weken genieten, een prachtige safari en afgesloten op het eiland Zanzibar!

Nu is het alweer 17 augustus en ben ik bijna 2 weken in NLD. Wat gaat de tijd toch snel. Het lijkt soms alsof ik nooit ben weggeweest. Je zit zo weer in het ‘normale’ ritme.

Maar de herinneringen blijven, dit avontuur vergeet ik nooit meer.

"mooie momenten; die moet je koesteren en van top tot teen bekijken om ze vervolgens te bewaren bij je meest waardevolle bezit; je herinneringen"