Daar zijn we weer!

13 maart 2015 - Mzuzu, Malawi

Lieve allemaal!

Leuk dat jullie er weer zijn! 

 

Merk dat de dagen wat normaler gaan worden dus dat de verslagen iets minder interessant gaan worden. Maar desalniettemin gewoon weer een blog voor jullie.

 

Dinsdag 3 maart ben ik weer terug gegaan naar het centrum. Omdat het een nationale vrije dag was, was het centrum in de middag gesloten. Kon dus m’n wasjes doen en bijkomen van de reis haha.

 

Het valt me wel steeds meer op dat iedereen, vooral kinderen, hier echt lopen in kleren met ontzettend veel gaten er in en vieze kleren door het zand natuurlijk. Je zou bijna voor iedereen wel nieuwe kleren willen kopen maar dat gaat gewoon niet. En ik snap ook wel dat ze geen nieuwe kleren willen per se omdat de kinderen altijd buiten spelen en gewoon vies worden. En daarbij kunnen ze het ook niet betalen natuurlijk.. Maar blijft wel een beetje vreemd om te zien.

 

Woensdag overdag niet zo heel druk gehad. Het regende eigenlijk tot een uurtje of 2 waardoor er heel weinig patienten zijn. Aangezien ze allemaal moeten komen lopen, is dat ook geen pretje in de regen natuurlijk. Nog even bij de carpenters langsgeweest voor de gordijnerails; ohjaa dat was ook zo, daar moesten we ook mee bezig. Zit nog niet echt schot in dus. Even in de gaten houden.

Alle medewerkers op het centrum waren weer heel blij om me te zien, zo leuk! Sanneeeee, you’re back!!! Welcome!! Haha lief!

Ook de volleybaljongens waren me aan het zoeken geweest, en hadden ook op het centrum gevraagd: huh waar is Sanne? Ze waren blij dat ik er weer was om training te geven. Zo zonder mij werkt dat toch nog niet echt merk ik. Maar dat geeft niet.

 

Plannen om een nachtje naar Vwaza park te gaan zijn omgegooid, zouden naar Nyika park voor 2 nachten maar ook dat gaat niet door aankomend weekend. In verband met de slechte wegen en de regenval is dat gewoon niet te doen. Nu hebben ze me aangeboden, diegene die het organiseren, dat eind maart hij 3 vrijwilligers heeft die wel graag naar Vwaza en Nyika willen, een 3 daagse trip, dus dat ik dan mee zou kunnen! Super leuk! I’m in! Hopelijk gaat het dan wel door.

 

Ze zullen hier op het centrum wel denken, die Sanne die doet maar haha. Maar ja ik ben er nu, dus moet er ook goed van genieten.

 

Ben op donderdag 5 maart hele dag bezig geweest om de apotheek voorraad een beetje te ordenen. Er is 1 gebouwtje waar alle medicijnen worden bewaard, en ja het zijn echt veel medicijnen. Zou je niet verwachten van een health centre maar echt veel is het! Maar de laatste jaren is het een beetje verwaarloosd. Evenals het bijhouden van het aantal medicijnen. Tijd voor verandering! Nu Grace en ik er beiden zijn wordt alles weer een beetje opgepakt.

Ben dus eerst maar eens begonnen alle medicijnen te sorteren en bij elkaar te zetten. Er stonden namelijk heel veel dingen door elkaar, en voor het bijhouden van de medicijnen is het wel handig te weten wat er precies is. Ben echt wel de hele ochtend en begin middag hiermee bezig geweest. De rest van de middag bezig geweest met het tellen van de medicijnen.

Rond half 5 weer naar het volleybalveld gelopen, weinig jongens van het ‘echte’ team, maar heel veel jongeren, 10-13 jaar. Die het allemaal geweldig vinden om met een bal te spelen maar niet echt weten hoe ze moeten volleyballen. Dus daar maar eens wat geprobeerd om bij te spijkeren. Ze vonden het allemaal best interessant geloof ik. Jammer dat er dan maar 1 bal is waarmee we kunnen oefenen. Maar we roeien met de riemen die we hebben!

 

Vrijdag 6 maart overdag geholpen in de kliniek, een aantal malaria testen gedaan, bij vooral kinderen. Een jongetje zag dat ik de spullen klaarlegde en rende gewoon weg! Echt geweldig haha. Lag helemaal in een deuk. Ook Grace moest erg lachten. De moeder ging er nog achteraan maar het jongetje was gewoon van het terrein gelopen! Dus we hebben  hem maar behandeld als malaria, die klachten had hij wel, en in zijn health passport geschreven: patient ran away! Weet niet of ik het al verteld had mar iedereen in Malawi heeft een healthy passport. Dit is hun persoonlijke dossier. In Nederland gaat het allemaal online maar dat hebben ze hier natuurlijk niet. De boekjes zien er vaak echt smerig uit. Ze liggen natuurlijk open en bloot overal en worden overal mee naar toe genomen. Zijn ook niet geplastificeerd oid, dus gewoon papier. Een boekje kost 100 kwacha, ongeveer 20 cent. Een consult bij de dokter kost hier 10 kwacha, ongeveer 2 cent dus! Best goedkoop he!

Vrijdag rond 1 uur gingen een aantal vrouwen naar een kerkdienst, want het was womens world day of prayers. Is elk jaar de eerste vrijdag van maart. Ik ging natuurlijk mee! Werd gezongen, gedanst, toneelstukje opgevoerd. Wel leuk om te zien. Maar duurde wel erg lang. Na ongeveer 2 uur had ik het eigenlijk wel gezien, want kon er natuurlijk niks van verstaan. Dus ben toen maar terug gelopen naar het centrum. In de middag weinig gedaan, had niet zo’n zin meer!

Rond een uurtje of 6 kwam Christel op het centrum! Gezellig!!

Zijn ’s avonds nog even langs de vimbuza gelopen, wel weer leuk om te zien.

Zaterdag overdag niet zoveel gedaan, wasje gedaan, rummikub gespeeld en lekker gekletst. ’s Avonds nog 2 films gekeken, nederlandse films natuurlijk!

Zondag in de ochtend een stukje gewandeld door het dorpje. Wilden uitslapen, maar om 7 uur werd ik al gewekt door Towera, diegene die dit weekend voor ons zorgt dat ze de sleutel was vergeten, dus moest ze m’n sleutel even lenen. Daar ging het uitslapen. Ach naja.

Christel ging rond half 2 weer weg. Ik ging om 3 uur maar eens naar het volleybalveld. Waren een aantal jongeren en hebben een hele tijd 2 tegen 2 gespeeld, erg leuk maar super warm! Was wel beetje afzien haha! Aan het eind nog even 4-4 gespeeld. Na 2.5 uur had ik het wel gehad. Dus boel bijelkaar gepakt en weer naar guesthouse gelopen. Toen was een koude douche echt wel lekker!

Aankomende week weer een weekje werken op het centrum en vrijdag richting Mzuzu voor het weekend!

 

Maandag overdag lekker bezig geweest op de kliniek, vooral geholpen bij de apotheek. Medicijnen klaarmaken. Was echt een drukke ochtend, dus ook zo voorbij! In de middag niet zoveel gedaan, meeste patienten komen in de ochtend dus het is veel wachten.

 

Waar ik me nog steeds over verbaas is het feit dat mannen hier heel vaak hand in hand lopen, als vriendschappelijk, zie ik in Nederland nog niet echt gebeuren eigenlijk. En ik heb echt waar nog nooit een man en vrouw hand in hand zien lopen hier, wat weer normaler is in Nederland.

 

Maandagavond kwam Jacqueline op het centrum en had zowaar een verrassing voor me! Een pakketje van thuis! Super leuk! Er zat een selfiestick in (ook heel veel andere dingetjes hoor hihi) dus meteen maar even geprobeerd haha! Maar hadden net de foto gemaakt toen de beveiliging op de deur klopte, er waren 2 vrouwen binnen gekomen die gingen bevallen! Wow, drukte! Op naar de verloskamer. Een vrouw lag op het bevalbed en de andere op het ‘wachtbed’, zij leek minder ver en was ook haar eerste zwangerschap. Die andere was al bijna zo ver om te persen, 2e kindje kreeg zij. Na ongeveer anderhalf uur gaf ze persdrang aan, dus gestart met persen. De dokter lag te slapen op het andere bed, en hij werd wakker toen het kind geboren werd haha. Ik had alles onder controle! Nog geen uur later lag zij alweer op het andere bed en was alles opgeruimd.  Heel lief, de begeleiders van haar, ze nemen altijd een stel vrouwen mee, moeders/zussen etc om voor ze te zorgen, kwamen me allemaal bedanken en omhelzen. Echt leuk!

Die andere vrouw kon nu bevallen. Zij had 5 cm toen de dokter haar onderzocht en aangezien het haar eerste kindje was zou het nog wel even duren, nachtwerk dus. Was nog echt een jong meisje, 16 jaar. Maar in ieder geval gingen de dokter en verpleegkundige rond half 11 naar huis om even te slapen en zouden om 2 uur terug zijn.  Prima. Ik houd de wacht! Rond elf uur maar eens inwendig onderzoek gedaan en ze had 7 cm. Netjes volgens het boekje. Maar na drie kwartier gaf ze al persdrang aan. En zo waar, volledige ontsluiting. Heb de vrouwen die haar hadden gebracht de beveiliging laten waarschuwen dat ze de dokter moesten halen. Toen de dokter kwam had ik al bijna een kind, dus dat ging mooi vlot! Maar volgens de dokter ging het niet snel genoeg. Zo frustrerend soms.. geen positieve benadering maar alleen maar schreeuwen en zeggen dat het beter moet terwijl ik echt vond dat ze het super deed. Ik moest hem soms echt even tot de orde roepen voor mijn idee. Echt raar hoe anders wij dan opgeleid zijn. Maar uiteindelijk heeft ze maar 40 minuten geperst, super goed! (gemiddeld een eerste kindje is een uur). Kindje had het even moeilijk maar gelukkig kon ik het goed stimuleren!

2 mooie bevallingen gehad!! Erg leuk! Normaal is het niet zo druk maar tja, verloskunde is onvoorspelbaar! Dat blijkt maar weer.

Rond 2 uur lag ik heerlijk op m’n bedje. Tot ik om 3.45 weer werd gewekt.. Neeee he! Ja hoor, mevrouw nr 3 had zich aangemeld met weeën! Echt hollen of stilstaan ons vak. De verpleegkundige kwam binnen en zei echt zo: Sanneeee, nooo hahah! Geweldig.

Deze vrouw kreeg haar 4e kindje en had 3 cm, maar knallende weeen. Ik dacht dat doen we even. Maar na 2 uur had ze nog steeds 3 cm, hmm.. Hebben haar toch maar met de ambulance naar het ziekenhuis gestuurd. Zo vreemd, kon ook geen reden bedenken waarom ze nu niet spontaan zou bevallen en de andere 3 keren wel. Hopelijk is ze goed bevallen en doen moeder en kind het goed!

Heb nog even 2 uurtjes geslapen in de ochtend, maar toen toch maar naar de kliniek gegaan. Niet een hele drukke dag gehad. Weinig patienten. Maar was ook niet zo erg. Vanavond geen volleybal in verband met de marktdag. Daar moet ik ook nog een keer heen! Iedereen is dan blijkbaar in de ban van de markt haha!

 

Woensdag en donderdag overdag niet zo druk geweest, er waren maar weinig patienten in de kliniek dus ook weinig te doen.

Werd woensdagochtend opgewacht door Ruth, een van de homeopaten. Blijkt dat zij de tante was van de vrouw die maandagavond was bevallen en het kind moest nog een naam hebben. Ze wilden het jongetje graag vernoemen en vroegen om de naam van mn vader, maar Geert is een beetje een moeilijk naam hier, toen vroeg ze de naam van mn broertje, Ewoud, dat was al iets makkelijker en zowaar, Ewoud is het geworden! Er loopt nu dus een Sanne rond (naja loopt nog niet maar bij wijze van) en een Ewoud! Super leuk! Nu nog een Tessa en dan zijn wij drieen als zusjes/broer compleet hier!

 

Heb ook weer een deel van het donatie geld besteedt, ongeveer 175 euro! Alles werkt hier namelijk op zonne-energie want we hebben geen elektriciteit hier in dit gedeelte van Malawi. Dus alle lampen die we nodig zijn, en oplaadpunten en dergelijke gaan via zonne-energie. Nu heeft de maternity ward een eigen batterij hiervoor. Dat heb je dus nodig om het te laten werken. En deze was kapot, wat tot gevolg had dat wij geen licht hadden in de maternity ward. Alles deden we met zaklampen, ja ook bevallingen. Niet echt ideaal zeg maar. Overdag ging het nog redelijk maar in de avond/nacht was het eigenlijk niet te doen. En deze week hebben ze de batterij vervangen en we hebben licht!! Jaa! Gelukkig! Deden al 2 maanden zonder, of wellicht wel langer maar dat weet ik niet.

 

Kwam er vandaag ook achter hoe het beetje zat met het betalen van bevallingen. Als je een eerste kindje verwacht betaal je 1300 kwacha (2,5 euro), als je een tweede of derde etc kindje krijgt betaal je 1100 kwacha (2,20 euro). Voor het hechten betaal je 700 kwacha (1,5 euro), en ga zo maar door. Je betaalt zeg maar voor alle extra’s. Als je een catheter moet, een infuus etc. Wel vreemd maar aan de andere kant ook wel logisch maar ik zei al, die vrouw kan er niks aan doen dat ze gehecht moet worden toch? Maar ja.. zo zijn de regels.

Ohja en als je een ambulance nodig bent betaal je 4000 kwacha (ong 8 euro). Dat is voor de mensen hier echt heel veel geld.

 

Op vrijdag ben ik weer naar Mzuzu gegaan voor het weekend. Het laatste weekend samen met Christel, want op zaterdag komen haar moeder en broer naar Malawi toe! Een welverdiende vakantie! Zal haar missen want we hadden het samen erg gezellig!

Ik zal vast en zeker nieuwe mensen gaan leren kennen.

Heb al een leuk uitje in het vooruitzicht, in de week van 23 maart ga ik als het weer meezit een 3 daagse trip maken naar Vwaza en Nyika park samen met 3 andere vrijwilligers die in Rumphi zitten. Erg veel zin in!

Eind maart komt een zwitsers/zuid afrikaans stel voor 3 weken op het centrum. Zij zijn hier bijna elk jaar wel 1-2 keer dus erg bekend. Ook wel gezellig voor mij want anders zijn de avonden wel erg eenzaam. Maggie, die me tot nu toe redelijk vaak gezelschap hield, gaat namelijk weer terug naar school vanaf 23 maart. Dus die zit dan 4 maanden op school. Zal haar dan wellicht nog eens zien in Mzuzu maar niet meer op het centrum.

8 Reacties

  1. Marjanne Scheper:
    13 maart 2015
    Sanne, wat weer een leuke verhalen.
    Leuk om zo op de hoogte te blijven van jou wel en wee.

    Geniet!
    Liefs
  2. ConniecBarnstijn:
    13 maart 2015
    lieverd ik geniet met volle teugen van jouw verhalen !!
    ik neem alles wat ik aan petten en hoeden heb, heel diep voor je af.
    geniet van alles en ik hoop dat je toch enigszins voorzichtig zult zijn, een lieve groet uit hilversum
  3. Marjan:
    13 maart 2015
    Hoi Sanne,
    leuk om je zo te volgen.
    succes.
    groet marjan
  4. Fam. Prins:
    14 maart 2015
    Sanne,
    Het wordt hoog tijd voor onze babykleertjes opruim actie. Dan maken we er weer een leuk pakket van met BH's/onderbroeken en baby kleding. We gaan kijken of we een 2e volleybal kunnen regelen voor jullie. Heerlijk om je verhalen te lezen. Kan niet wachten tot je weer terug bent! Bij de volgende jongen verwachten we wel een Sil te lezen ;-)
    Sil is dol op de foto's met bijbehorende verhalen. Hij weet gelukkig nog goed wie je bent. Het vriendje van Willemaart ;-)

    Mvg,

    Christine en Arnold
    (Sil & Jinte)
  5. Fam. Prins:
    14 maart 2015
    Sanne,
    Het wordt hoog tijd voor onze babykleertjes opruim actie. Dan maken we er weer een leuk pakket van met BH's/onderbroeken en baby kleding. We gaan kijken of we een 2e volleybal kunnen regelen voor jullie. Heerlijk om je verhalen te lezen. Kan niet wachten tot je weer terug bent! Bij de volgende jongen verwachten we wel een Sil te lezen ;-)
    Sil is dol op de foto's met bijbehorende verhalen. Hij weet gelukkig nog goed wie je bent. Het vriendje van Willemaart ;-)

    Mvg,

    Christine en Arnold
    (Sil & Jinte)
  6. Maartje:
    16 maart 2015
    Blijft fijn om je avonturen te lezen Sanne, heel erg leuk1 Juist ook de gewone dagelijkse dingen! Ik denk dat t je groot inzicht geeft in je werk hoe jij in ieder geval niet met vrouwen om wil gaan ook ;) Ik hoop dat er gauw weer leuke nieuwe mensen op je pad komen met wie je de avonden gezellig kunt vullen!
  7. Arie en Wil Timmerman:
    21 maart 2015
    Lieve Sanne.
    Het is steeds weer boeiend om je verslag te lezen.
    Mooi om te lezen dat je zo gewaardeerd word.
    Ook wij hebben diep respect voor je.
    We wensen je alle goeds toe.
    Lieve groeten van Arie en Wil.
  8. Greetje Manting:
    22 maart 2015
    Hee Sanne. Fijn om alle verhalen te lezen en te zien dat het goed met je gaat. 'k ben stiekem toch maar blij dat ik in Nederland ben bevallen.
    Pas goed op jezelf en tot de volgende blog.
    Groeten van ons allemaal.