Netballwedstrijd, geboorte van Tessa en nog veel meer!

Lieve lezers,

Dit keer niet zo’n heel lang verhaal. Er gebeurt de laatste tijd niet heel veel naar mijn idee. Veel dingen die jullie al weten, en ook mijn schrijfdagen worden steeds minder haha.

In de statistieken kan ik zien dat mijn verslagen best wel veel worden gelezen, erg leuk om te zien! Ga zo door zou ik zeggen, dat geeft mij ook weer wat meer drang om te schrijven! Nog 8 weken te gaan hier op het centrum.. Pff tijd vliegt…

De vorige keer was ik geëindigd met dat ik naar Mzuzu ging, dus we gaan vanaf daar weer verder met vertellen.

Vrijdagochtend werd ik rond 6 uur gewekt door de security want er was een bevalling. Grace was de hele nacht al bezig geweest maar had mij niet gewekt. Ze wilde nu even douchen/eten want ze moest ook de kliniek in de ochtend doen (het was een public holiday dag, dus verder was het centrum gesloten behalve de kliniek). Aan mij vroeg ze of ik even inwendig onderzoek wilde doen en bleek dat de vrouw al 10 cm had! Het was haar 5e kind maar er zat weinig vordering in, de weeën waren niet sterk, het hoofdje kwam maar niet dieper in het bekken… uiteindelijk heeft Grace een infuus ingebracht met wat weeën opwekkers, oxytocine, maar ook dat had niet het gewenste effect. Uiteindelijk haar rond 9 uur met de ambulance naar Rumphi gestuurd. Ik ben benieuwd. (ze heeft uiteindelijk een keizersnede gehad, goed ingeschat dus!)

Mn spullen ingepakt, en nog even geholpen in de kliniek.

Rond half 2 gingen we richting Rumphi met Brian. Typen en ik en nog iemand van het centrum. Daar een taxi gezocht voor naar Mzuzu, Typen had nogal wat spullen mee dus het was even zoeken en proppen maar gelukt uiteindelijk.

Rond half 5 was ik bij Joys Place.

In de avond nog even gekletst met Summer, een van oorsprong in Malawi geboren blanke, die 15 jaar geleden de opleiding verloskunde in Engeland heeft gevolgd en sinds 7 jaar weer terug is in Malawi. Ze had nog nooit een andere blanke verloskundige in Malawi gesproken!  Was best wel leuk om haar te spreken! Even ervaringen uitgewisseld, verloskundigen onderling is dan toch anders als je het hebt over verloskunde. Erg leuk!.

Ze is een goede vriendin van Joy, de eigenaresse van het hostel, maar ik wist nooit dat zij ook verloskundige was. Ze gaat alleen vanaf volgende week naar Lilongwe om daar te werken. Dus dit was waarschijnlijk de enige keer dat ik haar gesproken heb.

Zaterdagochtend naar het centrum van  Mzuzu gelopen om volleyballen te scoren. Die waren zo gevonden, maar toen moest ik nog pompen zoeken om een bal mee op te pompen. Overal wel pompen voor fietsen te vinden, maar pompen met zo’n pinnetje no way. Ik denk in uiteindelijk de 15e winkel dan toch de goede gevonden.

Dankjulliewel wederom voor deze sponsoring. Een bal kostte 12 euro, en de pomp 3,50.

De rest van de dag weinig gedaan. Zondag ochtend weer redelijk op tijd wakker. Nog even naar Shoprite gelopen om wat inkopen te doen voor de komende 2 weken. Joyce, van het centrum, had mij gevraagd om voor haar Sobo te kopen, Sobo is dé malawische limonade wat je overal kunt krijgen. In Rumphi is het alleen veel duurder dan bij Shoprite. Natuurlijk wil ik dat. Joyce zorgt voor haarzelf en haar kleindochter, haar dochter is namelijk aan het werk in mzuzu en kan niet ook voor haar dochter zorgen, oke dan.

Het schrikbarende is dat Joyce ongeveer 10000 kwacha salaris krijgt (20 euro), waarvan zij 5000 huur betaalt (10 euro) en dus maar 5000 over heeft voor de hele maand om van te eten. Zo’n fles Sobo van 2 L kost 1000 kwacha. Pff.. Dan heb je bijna niks over voor echt eten. Ik denk dat ik het maar als cadeautje geef.

Daarom is de eigen oogst ook zo belangrijk, maar dit jaar dus een erg slechte oogst wat grote gevolgen gaat hebben voor de mensen hier.

8 mei

De week is alweer voorbij, en het ging weer best snel eigenlijk. Deze week 1 bevalling begeleidt, hele nacht mee bezig geweest in ieder geval. Ik dacht het 5e kindje, die valt er zo uit, bij wijze van spreken dan, maar ben er wel een paar uur zoet mee geweest haha.

Ik word hier tegenwoordig elke dag blij gemaakt een knuffel van Nellie, dat kleine meisje van 3. Super schattig. Ik ga op mn hurken zitten met mn armen wijd open en zij komt er dan aangerend haha.

Ooohja was ik het bijna vergeten te melden! Maar hebben vandaag het certificaat ontvangen voor de maternity ward! Het is nu een prive kliniek!! Super blij mee! Wel een beetje jammer dat ze het resultaat niet eens hebben bekeken maar het al hebben uitgegeven nadat ze de vorige keer bij ons waren geweest, dus eind januari. Waarschijnlijk vertrouwden ze erop dat ik alle aanmerkingen van hun zou veranderen haha. Natuurlijk even een paar foto’s mee gemaakt!

12 mei

Afgelopen weekend op zaterdag mee geweest met een netball wedstrijd. Ik dacht als supporter maar werd eigenlijk verwacht dat ik ook even mee zou spelen, dus ik vol goede moed begonnen, maar na 1 helft werd ik al gewisseld.. ik was blijkbaar niet zo goed hahah. Ach geeft niet. Wel erg leuk! De rest van de tijd goed gesupport, helaas beide (waren 2 wedstrijdjes) verloren.

Zondagochtend rond 10 uur kwam de tante van Sanne (ja die hebben we hier dus nu ook ;)) om mijn haar in te vlechten. Allemaal vlechtjes in m’n haar gekregen. Wel leuk om een keer gedaan te hebben maar hoeft van mij niet nog een keer.. maar weet ik dat ook in ieder geval. Omdat de vlechtjes met plakband waren vastgemaakt durfde ik mijn haar niet te wassen maar na 3 dagen (op dinsdag) kon ik het niet meer aan, mijn hoofd jeukte ervan haha. Ik heb toch maar mijn haar gewassen en inderdaad, alle plakbandjes waren losgelaten. Nu maar eens kijken wanneer de vlechtjes er vanzelf uitgaan.

Maandag overdag gewoon lekker geholpen in de kliniek. Best wel veel patienten dus de tijd ging lekker snel.

Dinsdagochtend maar even actie ondernomen in de labourward. Alle instrumenten waren namelijk gebruikt dus we hadden geen bevalpakketjes meer. Vorige week had ik elke dag al bijna gezegd dat de schoonmaakster even de instrumenten uit moest koken maar werd maar niet gedaan. Blijkbaar waren ze aan het wachten op paraffine ofzo. Ik zei maar zo lang we dat niet hebben kunnen we de instrumenten ook gewoon koken. Oh oke.

Nou in ieder geval, in de ochtend dit dus zelf maar even gedaan. En dat was maar goed ook want nog tijdens het uitkoken kwam er al een vrouw die ging bevallen.

Het leek eerst vals alarm maar aan het einde van mijn lunchpauze kwam Ruth, haar moeder en tevens werkzaam op het centrum als homeopaat, naar me toe of ik haar dochter even wilde onderzoeken want ze had wel erg veel pijn en ja wel, flink aan het bevallen! Heb haar het laatste uur doorgeholpen en na een paar keer flink persen werd daar een mooi babygirl geboren! J

Toen ik terug was op de kliniek liep ik naar de dokter, zo heb ik even een mooie bevalling gedaan. Huh bevalling? Ja.. nou ja zeg dat wist ik niet zegt ie haha. Ik zei nou als er echt wat was geweest had ik je wel geroepen maar was zo’n mooie spontante bevalling dat dat niet nodig was.

13 mei

De kleine meid van gisteren heb ik vanochtend de naam Tessa mogen geven. Last but not least, in haar eigen verjaardagsmaand. Nu zijn Ewoud, Tessa en ik alle drie vernoemd hier in Malawi. Erg leuk! J

Nog een paar mooie foto’s gemaakt en cadeautjes gegeven en toen mochten moeder en kind naar huis.

15 mei

Donderdag was het hier geen hemelvaartsdag maar wel Kamuzu day. Een officele vrije dag. Kamuzu was tot 1997 de president hier en had een grote invloed. Hij was niet echt vriendelijk geloof ik maar wel erg goed voor de ontwikkeling van het land. Zoals infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg. Elk jaar is er dus een herdenkingsdag voor hem.

Wat betekende dat het centrum ook maar een ochtendje open was. Natuurlijk was ik er ook gewoon.

Rond half 2 gingen we wederom voor een netball wedstrijd weg. Dit keer gingen we naar Luhono, achter de bergen.. en we gingen lopend… over de bergen dus ;)

Wat een trip haha. Best wel erg steil. De weg naar beneden gelukkig wat minder. Toen nog best een stuk lopen voordat we eindelijk bij het veld waren aangekomen. Heb beide wedstrijden gewoon gekeken, niet gespeeld. Had ook niet getraind dus leek me niet zon goed idee haha. Helaas hebben ze beide wedstrijden verloren, ondanks de dansjes en het gezang. Tijdens de tweede wedstrijd zag Ewoud zijn moeder mij en kreeg ik Ewoud in m’n handen gedrukt. Zo nu kon ik hem wel even vasthouden. Natuurlijk moeder haha.

Rond kwart over 5/half 6 gingen we pas terug en dat was eigenlijk een beetje te laat, want het was echt wel nog een uur lopen en om 6 uur is het hier gewoon donker. Wat dus ook resulteerde dat ik boven op de berg stond en het toen donker was en ik nog naar beneden moest. Nou ben ik al niet zo’n held daarmee en in het donker zonder licht was het nog een tikkeltje extra spannend/eng.

Maar heb het overleefd natuurlijk.  Ben maar 1 keer gevallen hihi!

Toen ik terugkwam was Karlijn er ook al. Zij kwam voor een nachtje naar Luviri. Hebben gezellig de hele avond gekletst en ze had ook wat lekkers meegenomen, genieten!

Vanochtend gewoon weer geholpen op de kliniek en in de middag naar Mzuzu gegaan. Karlijn zou eerst terug maar zij blijft nog een nachtje omdat ze naar Vimbuza wil. Dus ben ik naar Rumphi gebracht en vanaf daar met OV verder gegaan. Dit weekend niet zo veel plannen. Wellicht morgen nog uit eten bij een Italiaans restaurant hier in Mzuzu.

Bedankt allemaal weer voor het lezen van mijn verslag! 

Liefs Sanne