Op de helft van mijn avontuur!

Lieve allemaal,

Wauw, we zijn alweer over de helft van mijn avontuur! Al dik 3 maanden ben ik nu van huis. Wat eerst zo langzaam leek te gaan in het begin gaat nu echt snel. Gelukkig een goed teken!

Thuis in Nederland is de vakantie geboekt en de tickets zijn binnen. Op 16 juli zullen we elkaar zien in Tanzania. 10 juli zal mijn laatste dag zijn op het centrum. Vanaf die zondag ga ik met Jacqueline met de bus richting Dar es Salaam waar we 2 dagen blijven. Op 16 juli reis ik dan door naar de Kilimanjaro en gaat Jacqueline weer terug naar Malawi.

Dan ga ik lekker 3 weken vakantie vieren met vriendlief, ouders, zus en nicht! En op 5 augustus zullen we gezamenlijk terugvliegen naar Amsterdam.

31 maart

Heb vanmiddag mijn visum aangevraagd voor nog eens 6 maanden. Niet dat ik nog 6 maanden blijf, maar dat moet nadat je hier 90 dagen bent geweest. Alweer 90 dagen! Jemig wat gaat dat snel zeg.

Vorige week en gisteren al voorbereidingen getroffen zodat ik alles voor elkaar had. Ik stond meteen om 8 uur bij de immigration office. Maar er was één of andere belangrijke meeting. Iedereen in zijn beste pak, alles zag er netjes en schoon uit, er werd nog schoongemaakt ook. Ook buiten werden er allemaal stoelen klaar gezet. Ik denk dat er een hoge pief langskwam. En het grappige was, de gevangen, mannen en vrouwen waren het aan het klaar zetten. De mannen stonden buiten het gras te maaien (met een zeis natuurlijk), en de vrouwen stonden binnen schoon te maken. Dus ik stond gezellig tussen de gevangenen haha. Je kunt ze herkennen aan de witte pakken, in ieder geval de mannen. De vrouwen hebben een gestreept blousje aan.

Mij werd geadviseerd in de middag terug te komen want ze hadden nu eigenlijk geen tijd voor mij.

Om half 2 weer die kant op gelopen. Alle papieren ingeleverd, moest nog 1 extra invullen. Prima. En toen moest ik betalen. Op de formulieren stond, bij de ene 5.000 kwacha, bij de andere 30.000 kwacha, maar bleek nu in dollars te moeten. Die had ik niet. Dus eerst geld pinnen, omwisselen naar dollars. Toen meteen terug gegaan. Moest nog 3 loketten af maar toen had ik het voor elkaar. Of in ieder geval, het wordt nu zeg maar aangevraagd, grote kans dat het nog niet rond is als ik het land al verlaat, maar ik heb het bewijs nu dat ik betaald heb en aangevraagd heb en dat is nu geldig totdat het visum daadwerkelijk komt. Dus daar mee kom ik het land uit.  Morgen ga ik weer terug naar het centrum, spulletjes pakken en donderdagochtend dan eindelijk naar Nyika! Jeej!

6 april

Weer even geleden dat ik geschreven heb..

Donderdagochtend rond 10 uur kwamen Liesbeth, Josina, Jisca en Tiem op het centrum om mij op te pikken. Heb ze eerst even een rondleiding gegeven over het centrum. Tiem is sinds 2 maanden weer terug bij Matunkha, de organisatie waarmee ik de trip ga doen nadat hij en zijn vrouw weer voor 5 jaar in Nederland waren. Daarvoor hebben ze geloof ik ongeveer 6-7 jaar al in Malawi gewoond. Hij was onze gids zeg maar. Jacqueline kende hem nog van zijn eerste tijd in Malawi, voor hen dus ook wel een leuk weerzien.

Liesbeth had ik vorige week al ontmoet toen ik naar samen met haar naar Livingstonia ging en Josina en Jisca had ik dus nog niet gezien, maar de ontmoeting was goed en de stemming zat er meteen goed in.

Josina en Jisca lopen beide hun stage bij Matunkha, als verpleegkundige studenten.

Rond 11 uur gingen we naar Nyika, in een mooie safari jeep waarbij het dak open kon. Erg leuk. Tot de ingang van het park was het ongeveer een uurtje rijden. We moesten over 5 kleine fragiele bruggetjes heen maar gelukkig hielden ze ons. Eenmaal in het park duurde het nog ongeveer 2-3 uur voordat we bij Chinula aankwamen, het dorpje in Nyika park waar onze camping lag. Onderweg nog even gestopt voor een korte lunch pauze en vlak voor de camping zagen we een groep zebra’s staan. Super mooi!

Al heel wat foto’s gemaakt zo bij die eerste ontmoeting ;)

Eenmaal bij de camping aangekomen onze tent op gezet, we slapen met de 4 meiden in 1 grotere tent, net zo gezellig. Eten gekookt. En daarna nog eventjes bij het kampvuur gezeten. Het is hier een stuk kouder dan in Luviri. We zitten dan ook op 2300 m hoogte. Ook niet te laat naar bed gegaan want het was gewoon te koud om buiten te zitten. Pyama aan, fleece trui, sokken en een fleecedeken over de slaapzak. En toen kon ik heerlijk slapen.

’s Ochtends  bij het opstaan konden we echt even van het uitzicht genieten. Vanaf de campsite kun je een heel groot stuk van het plateau zien, met zebra’s en antilopes in je voortuin zeg maar. Echt bijzonder.

In de ochtend hadden we een wandelsafari, ongeveer 3,5 uur over het plateau gewandeld. Weer zebra’s, roan antilopes, reebocks en elands gezien. En heel veel vogels.

Na de safari begon het even erg hard te regenen, waren gelukkig op tijd terug, maar rond 14 uur zijn we in de auto gestapt en hebben nog zo’n 2 uur rondgereden door het park. We zijn naar het hoogste punt van het plateau gereden, chosi view. Tevens nog een klein meertje opgezocht. In het droge seizoen komen de dieren daar drinken maar nu in het regenseizoen is er overal wel water dus is daar geen behoefte aan.

Zaterdagochtend zijn we vroeg opgestaan want we wilden zelf nog even wandelen. Kwamen we de tent uit, echt heel erg mistig. Oke wat gaan we doen. Toch maar gaan lopen, en gelukkig maar want het trok heel snel op die mist. Nog even een laatste blik op de zebra’s en reebocks.

Tenten ingepakt, en rond 9 uur zijn we weer terug gereden. Nog een kleine lunchpauze en rond 14 uur was ik weer terug op het centrum.

Nyika is echt een heel mooi park met hele mooie utizichten, voor de big five hoef je er niet heen te gaan maar desondanks een super trip gehad!

Voor de olifanten en de nijlpaarden ga ik nog een weekendje naar een ander park, Vwaza Marsh. Maar hier ga ik in het droge seizoen heen want dan is er meer kans om olifanten te zien ;)

Gisteren ook nog naar de kerk geweest, 1e paasdag. Meekness, 1 van de vrouwen van het guesthouse, werkte dit weekend en ze vroeg zaterdag of ik een keer met haar naar de kerk wilde, zij zit bij een andere kerk dan ik al 2 keer was geweest, Zij zit bij de CCAP (church of central africa nog wat). Tja ik kon gewoon geen nee zeggen. De dienst begon al om 8 uur, pff haha. Maar oke. Ik wist ook dat het om 10 uur was afgelopen want dan begon de volgende dienst. Nou het was opzich wel prima. Alleen  wel jammer dat je er niks van kan verstaan.

’s Middags nog weer even gevolleybald en zowaar waren alle oudere jongens er op gegeven moment. Erg leuk! Had eerst met de kleintjes wat gespeeld en steeds meer ouderen kwamen aanlopen zodat we op gegeven moment 6 tegen 6 konden spelen en echt een wedstrijdje konden doen. Erg leuk! Ik zei aan het einde; morgen weer he jongens, en allemaal ja knikken/roepen. Maar ja betekent hier niet altijd ja en dus was er vandaag helaas bijna niemand. Ja de jonkies waren er , dus hun maar wat oefeningen gegeven. Vonden ze natuurlijk ook niet erg haha.

7 april

Heb na Nyika gewoon lekker vrij genomen tot aan vandaag. Gewoon omdat het kan ;)

Vandaag hele dag met Grace patiënten in de kliniek gezien. Ongeveer 40 patiënten denk ik waarvan ik er bij 22 een malaria test heb gedaan en waarvan er 21 positief waren. Pff. Echt hoog seizoen wat betreft malaria.

Eén meisje, 2,5 jaar, was echt heel erg ziek. Zij moest gewoon verwezen worden. Maar er was op dat moment geen auto beschikbaar. Ongeveer na 3 uur was er een auto die haar naar Rumphi, het ziekenhuis, kon brengen. Toen was er ook nog sprake van dat ze geen geld hadden voor de ambulance. Toen zei ik, nou als dat het probleem is dan betaal ik wel! Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat zij om die 8 euro misschien zou overlijden, want ze was/is echt ziek.

13 april

Zo, merk echt dat het schrijven er een beetje bij in schiet.

Afgelopen week lekker bezig geweest in de kliniek. Wederom veel patiënten die ik moest testen op malaria, en echt heel veel positief. Ik denk dat dat heel april nog wel blijven zal. Nu is de tweede week dat het zo druk is.

Vrijdagochtend was ik testen aan het doen, de dokter was een patiënt aan het behandelen met een astma aanval toen Joyce, een van de verzorgenden aan kwam rennen. Sanne; come!! Bleek dat er net een vrouw was binnen gebracht in de maternity ward die op het punt stond een kind eruit te werpen. Ik had mn handschoenen net aan, en 5 minuten later was het meisje geboren. Zo dat ging even snel. Na een half uur stond ik gewoon weer testen te doen in de kliniek haha. Heel apart.

In de middag kwam er nog een zwangere vrouw, ze ging heel mooi vlot qua ontsluiting maar bij 7 en bij 10 cm kon ik geen voorliggend deel voelen. Dus een hoofd of billen zeg maar. Ik dacht echt oke… als de vliezen dan namelijk breken is er een kans dat de navelstreng eerst eruit komt i.p.v. het kind. En dat wil je liever niet. En aangezien we niet echt een spoed keizersnede konden doen hebben we haar overgedragen naar het ziekenhuis in Rumphi. Blijkbaar heeft de weg haar goed gedaan, want eenmaal in Rumphi was ze binnen 1 min bevallen. Klinkt wellicht stom/dom dat we haar verwezen hebben maar ik denk dat de weg met al dat gehobbel het kind wat gedraaid hebben.

Ohja, woensdag heb ik nog een opening bijgewoond van een homeopathie praktijk in Jumbi, de eerste praktijk van het Eva Demaya Centrum. Erg leuk om daar bij aanwezig te zijn. er was een hele middag georganiseerd met dans, drama en speeches. En echt heel veel mensen. Alle chiefs (de hoofden zeg maar) van Rumphi west waren aanwezig. Echt een belangrijke dag ook. Ik heb me zelfs nog gewaagd aan het dansen, nou dat zal ik niet te vaak doen om mezelf niet teveel voor schut te zetten, wat kunnen die vrouwen hier dansen. En tevens mannen trouwens, die hebben ook een eigen dans en die werd ook opgevoerd.

De heen en terugweg zat ik achterin de ambulance, nou dat heb ik geweten. Nog een aantal dagen last van mn rug/spieren gehad van al dat gehobbel. Pff haha.

In het weekend niet zoveel gedaan. Zaterdagavond nog een filmpje gekeken met Nicolien en Manuel.

Maandagochtend om 4 uur gewekt voor een bevalling. Was weer een mooie bevalling, en om 6 uur lag ik weer in bed.

De hele dag weer lekker op de kliniek gewerkt en als afsluiter nog even een uurtje netball gespeeld. Was weer even geleden!

Vandaag kwam er een vrouw naar me toe, zij woont net voor het centrum en ik loop altijd langs haar huis als ik ga volleyballen. Haar dochtertje, Nellie, van ongeveer 2-3 jaar denk ik die begint altijd helemaal te stralen en te lachen als ik voorbij kom. En begint dan te roepen: Sanneeee! En zwaaien! Erg leuk! Maar in ieder geval had zij tegen haar moeder gezegd: mama vanaf nu wil ik dat je me Sanne noemt. Hahaha. Echt geweldig. En dat zegt een meisje van 2-3!! Super leuk!

Ohja ik kwam net terug van netball zie ik daar heel sneaky een slang wegglippen. Niet een hele grote maar toch. Ik had er bij het guesthouse nog nooit 1 gezien. Bleek er afgelopen nacht ook 1 bij het huis van Jacqueline te zijn gedood, was een 2 meter slang. Brrrr! Die wil je niet tegenkomen eigenlijk..

17 april

Zo ik ben weer voor een weekendje in Mzuzu. Weinig speciaals gepland maar toch even van het centrum af.

Woensdag was er wederom een opening van een homeopathie kliniek, deze keer in Pangala, en de homeopaat die daar gaat werken werkt nu op het centrum, Andrea. Ook hier ging ik natuurlijk mee. Deze keer vond ik het ook wat leuker omdat ik Andrea natuurlijk ken van het centrum. Ondanks dat het regende was het een erg leuke opening; dans, drama en een paar speeches. Hij was echt heel blij, leuk om te zien! Wat wel betekent dat ie vanaf 1 mei niet meer werkzaam is op het centrum.

Gisterochtend lekker druk geweest want om half 8 meldde een vrouw zich die aan het bevallen was. Zij is uiteindelijk om iets voor 10 bevallen. Weer een mooie bevalling. Ze begon 1,5 uur na de bevalling opeens heftig te bloeden dus ik moest nog even in actie komen maar gelukkig allemaal goed gekomen. Grace had het meteen over verwijzen maar ik zag dat het vooral een ophoping was van bloed ipv nieuw stromend bloed (de verloskundigen die dit lezen snappen dat vast ;), stolsels ipv stromend bloed).

Er kwam die ochtend ook nog een vrouw die thuis was bevallen, expres niet per ongeluk en nu had ze erg veel buikpijn. Ze gingen eerst een hele discussie aan met haar guardians, diegene die haar brachten, en ik zag alleen maar die vrouw kermend op de grond liggen. Op gegeven moment zei ik nou laten we haar aub eerst helpen voordat we deze discussie voortzetten. Ik snap ook best dat je hun toe wilt spreken dat dit een gevolg is van thuis bevallen zonder medische staf maar pleasseeee.. gelukkig konden we haar goed helpen. Er was niet heel veel bijzonders geloof ik, ik denk dat ze hele heftige naweeen had.

Vandaag in de ochtend op de kliniek gewerkt, weinig bijzonderheden. Beide vrouwen van gisteren ontslagen, ging allemaal goed. Na de lunch mn spullen voor het weekend gepakt.

Samen met Nicolien en Manuel ben ik naar Rumphi gebracht en daar heeft Griffin, de taxi chauffeur, ons opgepikt en naar Mzuzu gebracht.

We gingen eerst nog even snel langs het ziekenhuis want Nicolien had gisteravond een oude man ingestuurd die de week daarvoor was geopereerd in mzuzu aan zijn prostaat en gisteren was hij nauwelijks aanspreekbaar. Bleek dat zijn catheter die hij vanaf die woensdag had gekregen (dus meer dan een week geleden) niet werkte!! De catheterzak was nog nooit geleegd na de operatie en er zaten echt een paar drupjes in. Pfff… dus met de ambu naar het ziekenhuis. Kwamen we er dus vandaag was er nog niks gebeurd! Echt ongelooflijk. Dus wilde Nicolien de arts spreken, was er natuurlijk niet, gebeld, na 20 min kwam hij er aan. En zijn we even flink boos geworden. Ongelooflijk dat je iemand instuurt als een noodgeval en 24 uur later is er nog niks gebeurd. Ze zouden nu meteen de catheter vervangen, nou bedankt!

Rond half 7 werd ik afgezet bij Joys Place en was het wederom tijd om afscheid te nemen van 2 super aardige mensen! Nicolien en Manuel zijn nu 3 weken op het centrum geweest en gaan weer terug naar huis. Ik ben blij dat zij er de afgelopen 3 weken waren, toch wat afleiding op het centrum!